Η δολοφονία της Γαρυφαλλιάς στη Φολέγανδρο από τον σύντροφό της είχε συγκλονίσει το πανελλήνιο.
Τα λόγια της μητέρας της 26χρονης, η οποία παρέλαβε το μεταπτυχιακό δίπλωμα της κόρης της, προκάλεσαν ρίγη συγκίνησης σε όσους παρακολούθησαν την εκδήλωση για τις «Γυναικοκτονίες» που διοργανώθηκε στη μνήμη της.
Με «σπασμένη» φωνή άρχισε την ομιλία της λέγοντας χαρακτηριστικά:
«Πολυαγαπημένη μου Γαρυφαλλιά σήμερα βρισκόμαστε εδώ για να σε τιμήσουμε. Σήμερα παίρνεις το μεταπτυχιακό σου αγαπημένο μου παιδί. Νιώθω πως ό,τι και να πω είναι λίγο για εσένα. Με πλημμυρίζουν τόσα συναισθήματα και σκέψεις, τόσες αναμνήσεις, εικόνες, γέλια, μυρωδιές, αγκαλιές. Πώς να σας τα κάνω όλα αυτά λέξεις; Πώς να τα κάνω λόγια να σας τα πω;».
Συνεχίζοντας την συγκλονιστική ομιλία της, η μητέρα της Γαρυφαλλιάς είπε ακόμη ότι «ήσουν πάντα ταπεινή, χαμηλών τόνων αλλά με ένα πανίσχυρο όπλο: το χαμόγελό σου, την ευγένειά σου, την καλοσύνη σου. Θυμάμαι τον κόπο σου, την προθυμία σου και την αστείρευτη αγάπη γι’ αυτό που έκανες. Πάντα ήσουν ένας στρατιώτης για την επιστήμη σου. Κάποιες φορές σε κοιτούσα κρυφά από την πόρτα. Ήσουν σκυμμένη σε ένα γραφείο, χαμένη ανάμεσα στα βιβλία σου».
Η ίδια συγκινημένη πρόσθεσε: «Κοίτα Γαρυφαλλιά μου, τα κατάφερες κορίτσι μου. Είμαι τόσο περήφανη για εσένα. Όλοι είμαστε. Ακόμη κι από εκεί ψηλά που είσαι μας στέλνεις δώρα κορίτσι μου. Ακόμη και από εδώ που είμαι σου στέλνω την αγάπη μου εκεί στους καθαρούς ουρανούς που βρίσκεσαι. Η αγάπη μου για εσένα είναι τόσο μεγάλη και δυνατή που ξεπερνά τον πόνο μου πραγματικά. Αυτό μου άφησες παιδί μου αγάπη και φως και δυνάμεις στα λόγια μου».
«Μακάρι αυτός ο άνανδρος να έπαιρνε λίγο από το φως σου»
Ακόμη είπε ότι «έφυγες για ένα ταξίδι χωρίς επιστροφή, που δεν είχες επιλέξει. Τόσο βίαιος ο τρόπος και τόσο φωτεινός ο δρόμος του Παραδείσου. Ένα φως είσαι κι εσύ… Ένα φως που δεν στάθηκε ικανό να σε γλιτώσει από το σκοτάδι αυτού του δολοφόνου. Μακάρι αυτός ο άνανδρος να έπαιρνε λίγο από το φως σου και το αγγελικό σου βλέμμα για να σώσει την ψυχή του κι εσένα…».
Όπως είπε: «Κι εγώ εδώ κορίτσι μου συνεχίζω το ταξίδι. Θα προχωράω για πάντα, μα πάντα κάτι θα μου λείπει. Η παρουσία σου άγγελέ μου. Ήταν τόσο άδικο αυτό για εσένα… Τόσο άδικο. Ακόμα δεν έχω καταλάβει πώς έφυγες παιδί μου. Σου υπόσχομαι Γαρυφαλλιά μου να είμαι δυνατή. Πάντα έτσι με έλεγες δυνατή. Μαζί με τον πατέρα σου σού υποσχόμαστε ότι θα σε τιμούμε πάντα και θα σε κρατάμε φυλαχτό καρδιά μου. Σου υποσχόμαστε ότι θα είμαστε δίκαιοι απέναντι στα αδέλφια σου».