Μετά από κάθε Πέρασμα, ακολουθεί η Μετάβαση. Και όπως είναι γνωστό, όταν τελειώνεις με «κάτι» για να αρχίσεις «κάτι» νέο, ισορροπείς για μια στιγμή στο κενό. Ακριβώς σε αυτό το ενδιάμεσο είναι αυτοί που σε περιμένουν. Που ήταν πάντα εκεί, μαζί σου. Που σε παρακολουθούσαν διακριτικά, γνωρίζοντας την πορεία σου, χωρίς όμως να επεμβαίνουν. Σε άφηναν να ορίζεις εσύ το πεπρωμένο και το επόμενο βήμα σου και όποτε ήταν αναγκαίο, έδιναν ένα μικρό σπρώξιμο. Να ξέρεις όμως πως ένα μικρό σπρώξιμο, αναλόγως με το πού στέκεσαι, μπορεί να αποβεί μοιραίο. Και το πού στεκόμαστε εξαρτάται ολοκληρωτικά από εμάς. Στο βιβλίο που κρατάς στα χέρια σου, θα διαβάσεις τη δική μου Μετάβαση. Τις ώρες που πέρασα σε αυτό το ενδιάμεσο κενό και πού κατάφερα να φτάσω. Μη βιαστείς όμως να αναρωτηθείς πού βρίσκομαι τώρα εγώ, εκτός κι αν είσαι σίγουρος για το πού βρίσκεσαι εσύ και για όλα όσα νομίζεις ότι γνωρίζεις. Πιστεύω πως διαβάζοντας τη δική μου Μετάβαση, ίσως αναθεωρήσεις το δικό σου Πέρασμα… Και ποτέ δεν ξέρεις… Κάπου εκεί, στο δικό σου κενό… κάπου εκεί ίσως να τα πούμε πάλι…
|
|
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ονομάζομαι Χάρης Οικονομόπουλος. Γεννήθηκα στο Σίδνεϊ της Αυστραλίας στις 21/02/1975, από Έλληνες μετανάστες γονείς. Παρέμεινα μέσα στον μάρσιπο της μητέρας μου έως τα Χριστούγεννα του ’82, οπότε και επιστρέψαμε στην Ελλάδα. Το «επιστρέψαμε» το λέω επειδή είχα έρθει και μέσα στο ’79 για κάμποσες μέρες. Όχι πως θυμόμουν και πολλά τότε. Τώρα δεν θυμάμαι σχεδόν τίποτα. Για αύριο δεν ξέρω. Θα σας πω, όμως, σήμερα με βεβαιότητα πως και αυτή τη φορά έχω καταθέσει την ψυχή μου στις σελίδες που κρατάτε στα χέρια σας. Αυτό είναι το τέταρτο βιβλίο μου. Όσοι έχετε διαβάσει τα τρία προηγούμενα, ίσως ανακαλύψετε στοιχεία τους μέσα και σε αυτό. Η Τελευταία πόρτα, Η Αποκαθήλωση και Το Πέρασμα κυκλοφορούν επίσης από τις Πρότυπες Εκδόσεις Πηγή. Δεν γνωρίζω αν θα υπάρξει επόμενο βιβλίο. Προέχει ο στόχος μου να παραμένω ζωντανός, για να μπορέσω να καταφέρω αυτό, όπως και πολλά-πολλά ακόμα. Ευχηθείτε μου, λοιπόν, καλή επιτυχία και σας εύχομαι το ίδιο, για να καταφέρουμε να τα πούμε ξανά… Έως τότε, λοιπόν… |
|
|
Δεν πρέπει να κοιμηθώ. Καμία ανάπαυση για τους καταραμένους. Αναρωτιέμαι, αν κόψω τα βλέφαρά μου, τα μάτια μου δεν θα μένουν πάντα ανοιχτά;»
Δουβλίνο, 1986.
Όταν ένα αινιγματικό χειρόγραφο περιέρχεται στην κατοχή του Μάικλ Ντόχερτι, δημοσιογράφου με καταγωγή από τη Βόρεια Ιρλανδία και ταραγμένο παρελθόν, αλλάζει δραματικά τη ζωή του. Γραμμένο ανάμεσα στο παραλήρημα και την τρέλα, με αποδεδειγμένες ανακρίβειες και αναπόδεικτους ισχυρισμούς, αναφέρεται σε μια δολοφονία που συγκλόνισε τον κόσμο, όσο κι εκείνη του Κένεντι. Ωστόσο, όταν κάποιοι από τους ισχυρισμούς αυτούς επαληθεύονται εκ των υστέρων από τα γεγονότα, ο Μάικλ ξεκινά ένα ταξίδι για να ερευνήσει τα όσα αναγράφονται σε αυτό. Ένα ταξίδι που θα τον οδηγήσει πολύ πιο μακριά από οπουδήποτε είχε φανταστεί. |
|
Βιογραφικό Συγγραφέα
Ο Ισίδωρος Μαυρογεώργης γεννήθηκε το 1970 στην Καλλιθέα Αττικής, αλλά κατάγεται από την Ικαρία, γεγονός που θεωρεί καθοριστικό για τον ίδιο. Ως «αγία τριάδα» θεωρεί τους Stephen King, H.P. Lovecraft και Edgar Allan Poe, αλλά ήταν ένας τέταρτος Αμερικανός συγγραφέας που τον οδήγησε στο γράψιμο: ο Ray Bradbury. Γράφει ιστορίες παίζοντας με την πραγματικότητα, αλλάζοντάς την κάποιες φορές και περιγράφοντάς την όπως θα έπρεπε, όπως δεν θα έπρεπε ή όπως θα μπορούσε να είναι. Διηγήματά του έχουν δημοσιευτεί από τις εκδόσεις Πηγή, iWrite, Ανάτυπο, Παράξενες Μέρες, Κέφαλος, Μεταίχμιο, Άπαρσις, Νίκας, Καλλιτεχνείον και τις ιστοσελίδες Eyelands, Αορτή Πάτρας, Nyctophilia και την Εθελοντική Ομάδα Δράσης Νομού Πιερίας «Ο Τόπος μου». Το 2016 συμμετείχε στο ομαδικό μυθιστόρημα Ταξίδι στο τέλος του κόσμου από τις εκδόσεις Παράξενες Μέρες, γράφοντας το 8ο κεφάλαιο. Το 2022 κυκλοφόρησε το πρώτο του μυθιστόρημα, με τίτλο Στις κάμαρες του Πρόσπερο, από τις εκδόσεις Ανάτυπο. |
|
|
Τα πράσινα και τα κίτρινα πιόνια
|
|
|
Μετά από ένα αυτοκινητιστικό ατύχημα, ο Στέφαν όχι μόνο χάνει τη μνήμη του, αλλά όταν συνέρχεται συμπεριφέρεται εντελώς παράταιρα με τη μέχρι πριν από το ατύχημα συμπεριφορά του. Οι φίλοι του και συμμαθητές του -τρία αγόρια και ένα κορίτσι-, μέσα από ένα παράξενο γράμμα, με αποστολέα την άγνωστη Υακίνθη, ανακαλύπτουν ότι για να βοηθήσουν τον Στέφαν να ξαναβρεί τον εαυτό του πρέπει να παρουν μέρος στους αγώνες ενός παράξενου και πολύ επικίνδυνου παιχνιδιού, που παίζεται χωρίς διακοπή από τα βάθη των αιώνων. Η πίστα του παιχνιδιού βρίσκεται καλά κρυμμένη στις όχθες του ποταμού Λόιζαχ, στο Γκάρμις της Βαυαρίας. Ακολουθώντας την Υακίνθη, που είναι η ψυχαγωγός της ομάδας τους, και με μπροστάρη τον Ανδρέα θα συμμετάσχουν σε αγώνες και θα έρθουν αντιμέτωποι με πολλές παράξενες και επικίνδυνες καταστάσεις, είτε υπερασπιζόμενοι τους εαυτούς τους είτε ακόμα και το ίδιο το παιχνίδι. Οι νεαροί θα ανακαλύψουν την πραγματική σημασία του παιχνιδιού μόνο όταν φτάσουν στην όχθη του ποταμού που διασχίζει την πίστα του παιχνιδιού. |
|
Βιογραφικό Συγγραφέα
Η Anna Musewald γεννήθηκε στην Ελλάδα, αλλά από το 1998 ζει μόνιμα με την οικογένειά της στο Μόναχο της Γερμανίας. Εργάζεται ως οικονομικός και φορολογικός σύμβουλος, αλλά τον ελεύθερο χρόνο της τον αφιερώνει στον φανταστικό κόσμο των βιβλίων, είτε διαβάζοντας ιστορίες που έχουν φανταστεί οι άλλοι είτε γράφοντας η ίδια τις ιστορίες που θα της άρεσε να διαβάσουν οι άλλοι. Ξεκίνησε να γράφει ιστορίες για παιδιά. Στην Ελλάδα έχουν εκδοθεί τα Στην αναζήτηση της χαμένης ομορφιάς από τις εκδόσεις Πατάκη το 2003 και Ο φύλακας της Ερμίν από τις εκδόσεις Κέδρος το 2008. Τα τελευταία χρόνια έχει γράψει αρκετές ιστορίες για ενήλικες, αλλά ποτέ δεν έφυγε από τον κόσμο του φανταστικού. |
|
|
|
|