Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου – Νόσος του Crohn – Ελκώδης κολίτιδα: Ποιες είναι οι διαφορές τους

Πολλοί άνθρωποι μπερδεύουν τις ασθένειες που επηρεάζουν τη γαστρεντερική οδό. Το σύνδρομο του ευερέθιστου εντέρου, η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα προκαλούν προβλήματα όπως συχνή διάρροια, πόνο στο στομάχι και αίμα στα κόπρανα.

Σε τι διαφέρουν όμως;

Η σύντομη απάντηση είναι πως η νόσος του Crohn και η ελκώδης κολίτιδα είναι και οι δύο τύποι φλεγμονώδους νόσου του εντέρου, που προκαλούν χρόνια φλεγμονή του. Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, είναι μια διαφορετική μη φλεγμονώδης κατάσταση που επηρεάζει επίσης το έντερο (αν και μερικά από τα συμπτώματα μπορεί να επικαλύπτονται).

Φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου

Πρόκειται για έναν όρο-ομπρέλα για ορισμένες παθήσεις που περιλαμβάνουν χρόνια φλεγμονή του γαστρεντερικού σωλήνα. Οι δύο κύριοι τύποι φλεγμονώδους νόσου του εντέρου περιλαμβάνουν την ελκώδη κολίτιδα και τη νόσο του Crohn. Οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου είναι δια βίου και επί του παρόντος δεν έχουν θεραπεία. Υπάρχουν όμως πολλοί τρόποι για να τις διαχειριστεί κανείς. Κανείς δεν ξέρει ακριβώς τι τις προκαλεί, αλλά φαίνεται να περιλαμβάνει μια μη φυσιολογική ανταπόκριση από το ανοσοποιητικό σύστημα του σώματος. Είναι πιο πιθανό να νοσήσει κανείς αν είναι άνω των 45 ετών. Τα άτομα με φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν άλλες χρόνιες παθήσεις, όπως καρδιαγγειακή νόσο, αναπνευστική νόσο, καρκίνο, αρθρίτιδα, νεφρική νόσο και ηπατική νόσο.

Ορισμένα κοινά συμπτώματα είναι: Συχνή διάρροια, κοιλιακό άλγος, αιμορραγία του ορθού, αίμα στα κόπρανα, απώλεια βάρους και κόπωση. Θεραπείες Αν και οι φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου δεν είναι ιάσιμες, υπάρχουν μερικά πράγματα που μπορούν να μειώσουν τον πόνο όπως: Φαρμακευτική αγωγή. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει σαλικυλικά αμινοξέα, κορτικοστεροειδή και ανοσοτροποποιητικάγια να βοηθήσουν στον έλεγχο των συμπτωμάτων. Εμβολιασμοί. Με τα εμβόλια μπορεί να περιοριστεί ο κίνδυνος λοιμώξεων. Εμβόλια όπως της ενδορινικής γρίπης, το MMRκαι το Zostavax είναι εξαιρετικά ζωτικής σημασίας. Χειρουργική επέμβαση. Σε πιο σοβαρές περιπτώσεις, ο γιατρός μπορεί να συστήσει χειρουργική επέμβαση για την αφαίρεση κατεστραμμένων τμημάτων του εντερικού σωλήνα.

Σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου

Το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου αναφέρεται σε ένα σύμπλεγμα συμπτωμάτων όπως κράμπες στο στομάχι με πόνο, φούσκωμα, δυσκοιλιότητα και διάρροια που διαρκούν τουλάχιστον 3 μήνες.Σε αντίθεση με τα προαναφερθέντα, πρόκειται για σύνδρομο και όχι για ασθένεια. Σπάνια απαιτεί νοσηλεία ή χειρουργική επέμβαση, και επίσης δεν αυξάνει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου. Δεν οδηγεί σε σοβαρή ασθένεια ούτε βλάπτει μόνιμα το παχύ έντερο και οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να διαχειριστούν τα συμπτώματά του με αλλαγές διατροφής, διαχείριση του άγχους και φαρμακευτική αγωγή. Τι το προκαλεί Οι αιτίες του συνδρόμου ευερέθιστου εντέρου παραμένουν άγνωστες και προς το παρόν δεν υπάρχει γνωστή θεραπεία. Αυτοί που είναι πιο πιθανό να το πάθουν είναι οι γυναίκες, τα άτομα κάτω των 50 ετών, τα άτομα με μέλη στην οικογένειά τουςπου έχουν το σύνδρομο και όσοι το είχαν πάθει και στην παιδική τους ηλικία.

Όσοι έχουν το σύνδρομο, είναι επίσης πιο πιθανό να έχουν άλλες λειτουργικές διαταραχές, όπως: Ινομυαλγία, σύνδρομο χρόνιας κόπωσης, χρόνιο πυελικό πόνο,κροταφογναθική διαταραχή των αρθρώσεων. Συμπτώματα Τα συνηθισμένα συμπτώματα του συνδρόμουείναι: Κράμπες στο στομάχι, πόνος, συχνή δυσκοιλιότητα, συχνή διάρροια, ατελής κένωση του εντέρου, εναλλασσόμενη διάρροια και δυσκοιλιότητα, βλέννα κοπράνων, πρησμένο στομάχι, αέρια, δυσφορία στο άνω μέρος του στομάχου, ναυτία μετά το φαγητό. Οι γυναίκες με το σύνδρομο αναφέρουν συχνά αυξημένα συμπτώματα κατά τη διάρκεια της περιόδου τους. Θεραπείες Παρόλο που δεν υπάρχουν θεραπείες για το σύνδρομο ευερέθιστου εντέρου, εξακολουθούν να υπάρχουν πράγματα που μπορούν να βοηθήσουν στη μείωση της δυσφορίας και του άγχους όπως: Διατροφικές αλλαγές: Συνίσταται να καταναλώνονται περισσότερες φυτικές ίνες, νερό και να αποφεύγονται τα μεγάλα γεύματα. Τρόφιμα όπως τα φασόλια και τα όσπρια, τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τα καφεϊνούχα ποτά, το αλκοόλ, τα επεξεργασμένα τρόφιμα, τα λιπαρά και τα τηγανητά μπορεί να επιδεινώσουν τα συμπτώματα. Λήψη φαρμάκων. Ο γιατρός μπορεί να συστήσει τη λήψη ενός συμπληρώματος ινών, αντιδιαρροϊκά φάρμακα, αντισπασμωδικά, αντικαταθλιπτικά ή κάποιο φάρμακο για τη διαχείριση των συμπτωμάτων. Διαχείριση άγχους. Η γνωστική συμπεριφορική θεραπεία, η ψυχοθεραπεία ή η υπνοθεραπεία μπορεί να βοηθήσουν εκείνους με το σύνδρομο να ελέγξουν το άγχος και να διαχειριστούν τα συμπτώματα.

Νόσος του Crohn

Η νόσος του Crohn είναι ένας τύπος φλεγμονώδους νόσου του εντέρου που επηρεάζει οποιοδήποτε μέρος του γαστρεντερικού σωλήνα από το στόμα έως το παχύ έντερο. Τις περισσότερες φορές, όμως, μπορεί να βρεθεί στο τέλος του λεπτού εντέρου και στην αρχή του παχέος εντέρου. Τι προκαλεί τη νόσο του Crohn; Όπως και με όλες τις φλεγμονώδεις νόσους του εντέρου, οι ειδικοί εξακολουθούν να μην γνωρίζουν τί προκαλεί τη νόσο του Crohn. Μπορεί να είναι αποτέλεσμα μιαςαυτοάνοσης αντίδρασης, αλλά δεν γνωρίζουν με βεβαιότητα. Αυτοί που κινδυνεύουν περισσότερο είναι οι καπνιστές, όσοι ακολουθούν διατροφή υψηλής περιεκτικότητας σε λιπαρά, όσοι κάνουν τακτική χρήση αντιφλεγμονωδών φαρμάκων και όσες παίρνουν αντισυλληπτικά χάπια. Τέλος, είναι πιο πιθανό να το έχουν όσοι είναι ηλικίας 30 έως 39 ετών. Συμπτώματα Τα συμπτώματα της νόσου του Crohn μπορεί να περιλαμβάνουν: Κοιλιακό άλγος, συχνή διάρροια, περιστασιακή δυσκοιλιότητα, πυρετό, αίμα στα κόπρανα, κόπωση, δερματικές παθήσεις, πόνο στις αρθρώσεις, υποσιτισμό και απώλεια βάρους. Θεραπείες της νόσου του Crohn Η νόσος του Crohn αντιμετωπίζεται συχνότερα με τα εξής: Φαρμακευτική αγωγή. Ο γιατρός μπορεί να συνταγογραφήσει στεροειδή, αζαθειοπρίνη, σαλικυλικά αμινοξέα και αντιβιοτικά. Χειρουργική επέμβαση. Σε σοβαρές περιπτώσεις, ορισμένοι γιατροί μπορεί να συστήσουν χειρουργική επέμβαση για τη νόσο του Crohn, η οποία μπορεί να περιλαμβάνει αφαίρεση ενός τμήματος του εντέρου. Μερικές φορές, μπορεί να περιλαμβάνει την αφαίρεση ενός ολόκληρου οργάνου όπως το παχύ έντερο.

Η εγχείρηση δεν μπορεί να θεραπεύσει την ασθένεια, αλλά μπορεί να κάνει τα συμπτώματα πιο διαχειρίσιμα. Δεδομένου ότι η νόσος του Crohn μπορεί να αυξήσει τον κίνδυνο καρκίνου του παχέος εντέρου, εκείνοι με αυτή την κατάσταση θα πρέπει επίσης να κάνουν τακτικές κολονοσκοπίσεις.

Ελκώδης κολίτιδα

Σε αντίθεση με τη νόσο του Crohn, η ελκώδης κολίτιδα είναι μια χρόνια φλεγμονώδης νόσος αποκλειστικά για το παχύ έντερο. Προκαλεί μικρές πληγές (γνωστές και ως έλκη) που δημιουργούν πύον και βλέννα. Αυτά μπορεί να προκαλέσουν πόνο στην κοιλιά και την επιθυμία για άμεση αφόδευση. Τι προκαλεί την ελκώδη κολίτιδα; Οι ειδικοί εξακολουθούν να μην μπορούν να εντοπίσουν την ακριβή αιτία της νόσου, αλλά πιστεύεται ότι τα ακόλουθα μπορεί να συμβάλουν στην ελκώδη κολίτιδα: Γενετικοί παράγοντες, μη φυσιολογική ανοσολογική απόκριση,το μικροβίωμα του εντέρου και άλλοι περιβαλλοντικοί παράγοντες. Η έρευνα δείχνει επίσης ότι θα μπορούσε να είναι το αποτέλεσμα μιας αλληλεπίδρασης μεταξύ των λοιμώξεων στο παχύ έντερο και της ανοσολογικής απόκρισης του σώματος.

Αν και ο καθένας μπορεί να πάθει ελκώδη κολίτιδα, οι περισσότεροι άνθρωποι διαγιγνώσκονται στα μέσα της δεκαετίας των 30. Ακόμη, πιο πιθανό να διαγνωστούν είναι οι ηλικιωμένοι άνδρες και τα άτομα με συγγενείς πρώτου βαθμού με τη νόσο. Συμπτώματα ελκώδους κολίτιδας Τα συνηθισμένα συμπτώματα της ελκώδους κολίτιδας περιλαμβάνουν: Διάρροια, αίμα στα κόπρανα, βλέννα στα κόπρανα, κοιλιακό άλγος, συχνή ανάγκη για άμεση αφόδευση, κόπωση, απώλεια όρεξης, απώλεια βάρους, πυρετό, αφυδάτωση, αναιμία, πόνο στις αρθρώσεις, ερεθισμένα μάτια και δερματικά εξανθήματα. Θεραπείες ελκώδους κολίτιδας Μέχρι στιγμής, δεν υπάρχει κάποια δοκιμασμένη θεραπεία για την ελκώδη κολίτιδα. Ωστόσο, υπάρχουν ορισμένες θεραπείες που μπορούν να βοηθήσουν τον ασθενήνα διαχειριστεί τα συμπτώματα, όπως: Διατροφικές αλλαγές. Ορισμένα τρόφιμα μπορούν να κάνουν τα συμπτώματα χειρότερα. Τέτοια είναι τα γαλακτοκομικά προϊόντα, τακαφεϊνούχα ποτά, το αλκοόλ, οι χυμοί, τα τηγανητά και πικάντικα τρόφιμα, το κόκκινο κρέας, και τα τεχνητά γλυκαντικά.

Ο γιατρός μπορεί επίσης να συστήσει μια ειδική διατροφή ελκώδους κολίτιδας για την καταπολέμηση των συμπτωμάτων. Φαρμακευτική αγωγή. Φάρμακα όπως σαλικυλικά αμινοξέα, κορτικοστεροειδή και ανοσοτροποποιητικά μπορεί να συνταγογραφηθούν για να σταματήσουν ή να διευκολύνουν τα συμπτώματα. Ένας γιατρός μπορεί επίσης να συνταγογραφήσει παυσίπονα όπως ακεταμινοφαίνη, αντιβιοτικά, αντιδιαρροϊκή φαρμακευτική αγωγή, ή φάρμακα που ελαχιστοποιούν τους σπασμούς του παχέος εντέρου. Χειρουργική επέμβαση. Σοβαρά συμπτώματα που δεν μπορούν να ελεγχθούν από φάρμακα μπορεί να απαιτούν χειρουργική επέμβαση. Η χειρουργική επέμβαση περιλαμβάνει την αφαίρεση του παχέος εντέρου και μέρος ή σύνολο του ορθού και του πρωκτού.Ταπροβιοτικά μπορούν επίσης να βοηθήσουν στη διατήρηση ενός υγιέστερου μικροβίου του εντέρου. Χωρίς θεραπεία, η ελκώδης κολίτιδα μπορεί να οδηγήσει σε σοβαρές καταστάσεις όπως: Οπές στο παχύ έντερο, καρκίνο του παχέος εντέρου, ηπατική νόσο, οστεοπόρωση, αναιμία.

Διάγνωση Η ζωή με στομαχικά και πεπτικά προβλήματα μπορεί να είναι εξουθενωτική. Εάν κάποιος έχει γαστρεντερικά προβλήματα, αλλά δεν είναι σίγουρος για το ακριβές είδος, (πχ νόσος του Crohn ή ελκώδης κολίτιδα) καλό είναι να επισκεφθεί έναν γιατρό. Ο γιατρός πιθανότατα θα τον παραπέμψει σε γαστρεντερολόγο, όπου συνήθως συστήνει να γίνει κολονοσκόπηση, αξονική τομογραφία ή πυελική εξέταση. Μόλις γίνει η διάγνωση, ο γιατρός θα συστήσει την κατάλληλη θεραπεία, πιθανώς με τη μορφή αλλαγών στον τρόπο ζωής, φαρμακευτική αγωγή, διαχείριση άγχους ή χειρουργική επέμβαση. Δεδομένου ότι οι μη θεραπευμένες φλεγμονώδεις νόσοι του εντέρου μπορεί να οδηγήσουν σε καρκίνο του παχέος εντέρου ή άλλες ασθένειες, η αναζήτηση θεραπείας το συντομότερο δυνατόν είναι το κλειδί.

shape.gr