Μέσα από έναν ύμνο στη θρεπτική απλότητα της ελληνικής κουζίνας, που θεωρείται από τις καλύτερες και πιο υγιεινές στον κόσμο, το CNNi συστήνει στους αναγνώστες του 24 πιάτα της.
«Με έμφαση στα ψητά αντί για τηγανητά φαγητά, τα περισσότερα παραδοσιακά πιάτα αποφεύγουν τις περίτεχνες σάλτσες, προτιμώντας τη χρήση αρωματικών βοτάνων» σημειώνει το ρεπορτάζ, που ξεκινάει την περιήγηση στην ελληνική κουζίνα με ένα ορεκτικό που δυσκολεύει κάθε μη Έλληνα που επιθυμεί να το παραγγείλει.
Ταραμοσαλάτα
«Ο χειρότερος γλωσσοδέτης σε μια λίστα με ορεκτικά, αυτό το πικάντικο ντιπ αποτελείται από μια αμυλούχα βάση και μια ιδιόμορφη ελληνική λιχουδιά, τον ταραμά, που παράγεται από αυγά ψαριού».
Γίγαντες
«Ενώ η φασολάδα έθρεψε τους πεινασμένους Έλληνες κατά τη διάρκεια της γερμανικής Κατοχής, σήμερα αντιμετωπίζεται κάπως υποτιμητικά. Παραδόξως, όμως, αυτό το συγγενικό πιάτο έχει καταφέρει να μπει στο τυπικό μενού των μεζέδων»
Χωριάτικη
«Από την πιο ταπεινή ταβέρνα μέχρι το πιο εκλεπτυσμένο εστιατόριο, κάθε μενού στην Ελλάδα θα προσφέρει μια επιλογή από αυτή τη σαλάτα, που όλος ο κόσμος γνωρίζει ως “ελληνική σαλάτα”».
Κοτόσουπα
«Αυτή η θρεπτική σούπα φημίζεται για τις θεραπευτικές της ιδιότητες και φαίνεται παραπλανητικά εύκολη στην παρασκευή της» σημειώνει το CNNi, και αφού επιχειρήσει να δώσει οδηγίες για να μην… κόψει το αυγολέμονο, καταλήγει στο συμπέρασμα ότι «αυτή η πλούσια, μεταξένια, απαλή σούπα παντρεύει τα λιπαρά, τους υδατάνθρακες και τις πρωτεΐνες με τη βιταμίνη C».
Πίτες
«Οι πίτες είναι μεγάλη υπόθεση στην Ελλάδα. Κάθε φούρνος πουλάει μια ποικιλία, τόσο γλυκές όσο και αλμυρές, για όσους πεινάσουν κατά τη διάρκεια της διαδρομής τους».
Φάβα
«Οι διαιτολόγοι την υμνούν ως υπερτροφή, λόγω της υψηλής περιεκτικότητάς της σε πρωτεΐνες και των αμελητέων λιπαρών της».
Κεφτέδες
«Διαχρονικά αγαπημένο πιάτο των παιδιών στα πάρτι του, παρασκευάζεται αναμειγνύοντας χοιρινό, μοσχαρίσιο ή αρνίσιο κιμά και ψιλοτριμμένο κρεμμύδι με βρεγμένο μπαγιάτικο ψωμί, αρωματισμένο με φρέσκο δυόσμο και δεμένο με κρόκο αυγού. Το μείγμα αφήνεται στο ψυγείο για να κρυώσει και να σφίξει, πριν τυλιχθεί σε μπαλάκια, πασπαλιστεί με αλεύρι και τηγανιστεί σε ελαιόλαδο».
Σουτζουκάκια
«Όταν οι Έλληνες που ζούσαν στα τουρκικά παράλια του Αιγαίου επέστρεψαν στη χώρα μετά τον ελληνοτουρκικό πόλεμο, έφεραν μαζί τους πολλές από τις δικές τους συνταγές» σημειώνει το ρεπορτάζ για τα σουτζουκάκια, διευκρινίζοντας ότι η διαφορά από τους κεφτέδες είναι ότι «ψήνονται σε σάλτσα με άρωμα κύμινου και όχι αλευρωμένα και τηγανητά. Σερβίρονται σχεδόν πάντα με πιλάφι, μια υπενθύμιση της ανατολίτικης προέλευσής τους».
Μουσακάς
«Μακράν το πιο γνωστό ελληνικό πιάτο διεθνώς, που χαρακτηρίζει την κουζίνα της χώρας, ο μουσακάς είναι επίσης ένα από τα πιο περίτεχνα. Ένα επιπλέον πλεονέκτημά του είναι ότι έχει την ίδια καλή γεύση χλιαρός ή ξαναζεσταμένος».
Μοσχάρι κοκκινιστό
«Είναι το πιο συνηθισμένο μαγειρευτό πιάτο με κρέας στη χώρα. Αν του προσθέσετε κρεμμύδια τουρσί, δεντρολίβανο και κόκκινο κρασί γίνεται στιφάδο, ένα πιάτο που έφτασε στην Ελλάδα από τους Βενετούς και ασυνήθιστα θερμιδογόνο σε μια χώρα ελαφρών γευμάτων».
Παστίτσιο
Μια «ελληνική εφεύρεση» η οποία «μπορεί να μοιάζει με μουσακά, αλλά ο αέρας που παγιδεύεται κατά μήκος των μακαρονιών το καθιστά ένα πιο αφράτο, ελαφρύ γεύμα».
Σπετζοφάϊ
«Μια τοπική συνταγή από τη χερσόνησο του Πηλίου στη Θεσσαλία, με λουκάνικο του βουνού και πράσινες πιπεριές σε φέτες. Σε αντίθεση με τα περισσότερα λουκάνικα στην Ελλάδα, αυτά είναι πικάντικα τύπου chorizo, με τις πιπεριές να κάνουν το πιάτο ακόμη πιο πικάντικο».
Λαδερά
«Όλα τα πιάτα λαχανικών, και υπάρχουν πολλά στην ελληνική κουζίνα, εντάσσονται στην κατηγορία των λαδερών. Ιδανικά χορτοφαγικά πιάτα, ήταν κάποτε το βασικό φαγητό κατά τη διάρκεια της Σαρακοστής ή πριν από μεγάλες θρησκευτικές γιορτές».
Κουλούρια
«Η καταγωγή τους είναι από την εβραϊκή κοινότητα της Θεσσαλονίκης και ουσιαστικά αποτελούν μια νότια εκδοχή του κεντροευρωπαϊκού πρέτσελ».
Μπουγάτσα
«Η άλλη μεγάλη γαστρονομική συνεισφορά της Θεσσαλονίκης στην ελληνική κουζίνα, η μπουγάτσα αποτελείται από φύλλο που τυλίγεται γύρω από μια γλυκιά κρέμα με βάση το σιμιγδάλι. Τέλεια μαζί με ένα φλιτζάνι καφέ».
Γαλέος σκορδαλιά
«Αν τύχει να βρεθείτε στη χώρα στις 25 Μαρτίου θα παρατηρήσετε τη μυρωδιά του στον αέρα… Τα φιλέτα ψαριού συνοδεύονται τολμηρά από “σκορδαλιά”, ένα έντονα μυρωδάτο αγιολί που φτιάχνεται με ελαιόλαδο και μπόλικο λιωμένο σκόρδο πάνω σε μια βάση από πατάτα, πίτουρο ή φρυγανιά».
Σουβλάκι
«Συχνά συγχέεται με το γύρο, ένα είδος κεμπάπ, αλλά το σουβλάκι αποτελείται από ψημένα στη σούβλα κομμάτια κρέατος, συνήθως κοτόπουλο, αρνί ή χοιρινό, και το συναντάμε σε όλα τα Βαλκάνια και τη Μέση Ανατολή. Πωλούνται όπως είναι κατευθείαν από τη σχάρα ή τυλιγμένα σε πίτα με σαλάτα και σάλτσα, συνήθως τζατζίκι».
Τζατζίκι
«Άλλο ένα κλασικό ελληνικό ορεκτικό. Για τους παραδοσιακούς, είναι το μόνο κατάλληλο συνοδευτικό για το σουβλάκι – και έχουν ένα πειστικό επιχείρημα. Τα ψητά κομμάτια κρέατος μπορεί να είναι βαριά για το στομάχι και τα συστατικά του τζατζικιού βοηθούν στην πέψη».
Κλέφτικο
«Αυτό το πιάτο από αργοψημένο ψητό αρνί με βότανα τυλιγμένο σε λαδόκολλα, προέρχεται από μια εποχή που ο φούρνος του χωριού έψηνε τα φαγητά της κοινότητας. Τα νοικοκυριά έφερναν τα πρωινά της Κυριακής το δικό τους πακέτο για ψήσιμο και το έπαιρναν την ώρα του μεσημεριανού γεύματος».
Γεμιστά
«Είναι πεντανόστιμα είτε σερβίρονται ζεστά είτε κρύα, ένα πλεονέκτημα σε μια χώρα με ζεστό καιρό, όπου το φαγητό που περισσεύει πρέπει να πηγαίνει κατευθείαν στο ψυγείο».
Ντολμαδάκια
«Τα γεμιστά αμπελόφυλλα είναι συνηθισμένο θέαμα από τη Συρία μέχρι το Σαράγεβο – πράγματι η λέξη “ντολμά” είναι τουρκική και σημαίνει “γεμιστό” – αλλά είναι κυρίως τα ελληνικά εστιατόρια που τα έχουν συστήσει στον υπόλοιπο κόσμο».
Μελομακάρονα
«Για τους Έλληνες, η θέα των μελομακάρονων φωνάζει “Χριστούγεννα” τόσο δυνατά όσο και ένα στολισμένο δέντρο. Επισκεφθείτε οποιονδήποτε φίλο στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια αυτής της περιόδου και θα σας προσφέρουν τα μελομακάρονα του σπιτιού. Δοκιμάστε ένα, επαινέστε τη μαγείρισσα και σίγουρα θα σας καλέσουν και την επόμενη χρονιά».
Λουκουμάδες
«Όσοι ξέρουν, τρώνε αυτά τα “ελληνικά ντόνατ” – τηγανητές μπάλες ζύμης που κολυμπούν στο μέλι, πασπαλισμένες με κανέλα – καυτά από το τηγάνι, γι’ αυτό αγοράστε τα από μέρη όπου ψήνονται επί τόπου».
Γλυκά κουταλιού
«Είναι μία από τις περιπτώσεις που στις παραδοσιακές ελληνικές συνταγές χρησιμοποιείται καθαρή ζάχαρη και όχι μέλι. Και μάλιστα σε τόσο μεγάλες ποσότητες, που οι περισσότεροι άνθρωποι μπορούν να αντέξουν μόνο μια κουταλιά. Δοκιμάστε τα με γιαούρτι για να μετριάσετε τη γλυκύτητα».
Πηγή: CNNΜε πληροφορίες από: Best Greek food: 24 of the tastiest dishes