«Τέλειωσαν τα άσχημα, έρχονται τα χειρότερα»

Η φράση αυτή, βγαλμένη από το στόμα του Αναπληρωτή Υπουργού Οικονομικών, κ. Αλεξιάδη , ο οποίος πρίν γίνει υπουργός έκανε καριέρα στον συνδικαλισμό των εφοριών, αντιπροσωπεύει ακριβώς αυτό που η κυβέρνηση ετοιμάζει για τη χώρα. Δεν έχουμε λόγο για να μην τον πιστέψουμε. Κάτι ξέρει παραπάνω από εμάς. Γλώσσα λανθάνουσα του υπουργού ή μήπως η πραγματικότητα που μας περιμένει;
Είναι εύκολο να το καταλάβουμε από τις κινήσεις του Τσίπρα και των υπουργών του.
Ας δούμε τα δύο μεγάλα θέματα που απασχολούν την χώρα μας.

ΠΡΟΣΦΥΓΙΚΟ Ο Τσίπρας πανηγύρισε στις Βρυξέλλες. Προσπαθεί να μας πείσει ότι η Ελλάδα πέτυχε μια μεγάλη διπλωματική νίκη. Πράγματι εκτός τόπου και χρόνου.

Ο Έλληνας πρωθυπουργός, για ακόμη μια φορά προκλητικός στις θριαμβολογίες του, με αναφορές στο σεβασμό, δήθεν, του διεθνούς δικαίου, προσπαθεί να αποκρύψει ότι έβαλε την υπογραφή του σε μια ακόμη συμφωνία – ταφόπλακα για τα δικαιώματα των προσφύγων, που επιτείνει τον εγκλωβισμό τους στην Ελλάδα.

Προφανώς είναι καλό ότι υπάρχει συμφωνία αλλά σημασία έχει πώς θα εφαρμοστεί. Ποιες είναι οι εγγυήσεις που πήρε η Ευρώπη και η Ελλάδα ότι θα τηρηθούν τα συμφωνηθέντα; Ή μήπως έχουν μπέσα οι Τούρκοι και θα πιστέψουμε τις υποσχέσεις τους; Αλλά και η στάση των Ευρωπαίων ποια θα είναι ; Θα ανοίξουν τα σύνορα ;

Συμφωνήθηκε να δεχθούν τα κράτη – μέλη το βάρος που τους αναλογεί ; Μάλλον όχι.

Πολλά μπορούν να γραφτούν για τη συμφωνία στις Βρυξέλλες αλλά κάποιος θα πρέπει να πει στον Τσίπρα ότι , τα χειρότερα έρχονται αλλά που να τα δει , τον εμποδίζει η φιλαυτία του. Tο χτύπημα στις Βρεξέλλες είναι ουσιαστικά και το τελειωτικό χτύπημα στην Ευρώπη των ανοικτών συνόρων στην οποία πόνταρε η Ελλάδα. Δυστυχώς η χώρα μας θα πρέπει να αντιμετωπίσει μόνη της , το ωστικό κύμα που έρχεται απο την Βελγική πρωτεύουσα. Όλοι οι πρόσφυγες θα μας μείνουν αμανάτι !…. Δυο λόγια για το ΝΑΤΟ Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ δια του Καμμένου είδαν το τυρί και δεν είδαν την φάκα και συνηγόρησαν στην έλευση- παρέμβαση του ΝΑΤΟ . Το ΝΑΤΟ ήρθε ουσιαστικά με πρόσκληση της τουρκικής κυβέρνησης . Πιστεύω ότι η Τουρκία έφερε το ΝΑΤΟ στις ακτές της για δυο λόγους.

1ος : Πάγιος στόχος της τουρκικής πολιτικής είναι η αμφισβήτηση των κυριαρχικών δικαιωμάτων της Ελλάδας «και βεβαίως για γκριζάρισμα και νέων ζωνών του Αιγαίου»..

2ος : Οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ , δεν πρόκειται ν’ απομακρυνθούν, επειδή ο Ερντογάν δεν θα συνεργασθεί αποτελεσματικά στο προσφυγικό. Μπορεί να θεωρείται, τούτη την ώρα, απομονωμένη η Τουρκία από τους παραδοσιακούς συμμάχους της, αλλά ας μην αμφιβάλλει κανείς ότι αν “βάλλει φωτιά στον κάμπο” για να προλάβει το ενδεχόμενο πλήρους επικράτησης των Κούρδων, στα νότια σύνορά της (ο εθνικός της εφιάλτης…) και προκαλέσει ένα μίνι “ παγκόσμιο πόλεμο ” στην περιοχή, σε πρώτη φάση οι δυνάμεις του ΝΑΤΟ να την συμπαρασταθούν…. ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΟ ▶️ Για το φορολογικό!.. φαίνεται ότι τα βρήκαμε , με τους δανειστές εις βάρος των αρχικών μας θέσεων.
▶️ Για το ασφαλιστικό! ΄Εχουν απορρίψει τις διαδοχικές προτάσεις μας !..

▶️ Για τα «κόκκινα δάνεια»! Είμαστε ακόμα μακριά !…

▶️ Για το διαβόητο «ταμείο πολύτιμων περιουσιακών στοιχείων της Ελλάδας»! Που το απαιτούν ως εγγύηση. Μήπως και κάνουμε καμιά στραβοτιμονιά.

▶️ Για τις μεταρρυθμίσεις! Δεν ξέρουμε το περιεχόμενό τους. ( εδώ είναι η ντροπή της Ελλάδας , είμαστε τελείως αναξιόπιστοι !!..).

▶️ Τέλος το εργασιακό θεσμικό πλαίσιο κανείς δεν ξέρει που θα καταντήσει …. Η Κυβέρνηση βιάζεται για την αξιολόγηση. Το ίδιο και οι δανειστές – εταίροι μας. Ιδίως οι Ευρωπαίοι. Το ΔΝΤ δεν βιάζεται. Μολονότι αυτό κρατάει την καραμέλα της ελάφρυνσης του δημόσιου χρέους.

Ας δούμε όμως τι επικρατεί σήμερα στη πατρίδα μας. Τα πράγματα τα τελευταία χρόνια χειροτέρευσαν . Τα μισά, σχεδόν, νοικοκυριά ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας. Ένας στους πέντε Έλληνες δεν μπορεί να καλύψει τις βασικές του ανάγκες. Και ανάμεσα στους άνεργους, το 50% αδυνατεί να εξασφαλίσει τα προς το ζην. Η ανεργία έχει βαλτώσει στα επίπεδα του 27%. Πώς θα μπορούσε να είναι διαφορετικά ; Όταν δεν πραγματοποιείται καμιά επένδυση ; Όταν δεν προγραμματίζεται, ούτε μελετάται καμία καινούρια επενδυτική πρωτοβουλία ; Οι προβλέψεις είναι ζοφερές. Πρέπει να περιμένουμε άλλα 20 τουλάχιστον χρόνια για να επιστρέψουμε στα επίπεδα απασχόλησης του 2008. Το πιο σκληρό στατιστικό στοιχείο ; Ένας στους δύο νεολαίους είναι άνεργος. Και αυτός που απασχολείται, βρίσκεται σε καθεστώς εκ περιτροπής εργασίας ή άλλων ευέλικτων μορφών απασχόλησης.
Ήρθε η ώρα να σκεφτούμε . Ειδικά εμείς της γενιάς του 50 και 60.
Θέλαμε δουλειές. Τις είχαμε. Προσδοκίες, που εκπληρώθηκαν. Δεν φοβόμασταν την έξοδο από την εργασία. Διεκδικούσαμε, βάσιμα, απασχόληση με υψηλότερα εισοδήματα. Παντρευόμασταν στα νιάτα μας. Και σύντομα αποκτούσαμε ένα καλό σπίτι. Μια γρήγορη μετάβαση απ’ τη γκαρσονιέρα των φοιτητικών μας χρόνων σε διαμερίσματα ορόφων ή και ρετιρέ. Γιατί όχι και εξοχικό ; Χωρίς να μας νοιάζει το περιβάλλον. Σπουδάζαμε τα παιδιά μας. Χωρίς πολλά – πολλά εμπόδια. Χωρίς πολλές – πολλές σκοτούρες. Η παραοικονομία ήταν όλη δική μας !… Και σίγουρα οι συντάξεις μας, ήσαν αρχοντικές και γενναιόδωρες. Οι περισσότερες , πάνω και από το μισθό μας. Με δανεικά απ’ τα παιδιά μας !…

Στην αρχή της ενσυνείδητης ζωής μας είχαμε απέραντες φιλοδοξίες. Θα αλλάζαμε τον κόσμο. Θα φέρναμε την ειρήνη και τη δικαιοσύνη. Το «τέλος της ιστορίας», που προφητεύσαμε, δεν ήλθε ποτέ. Η βία, που κάποιους τους γοήτευσε , επιβλήθηκε ως καταστροφή .

Η γενιά των νέων, σήμερα ξεκινάει με πολλά βάρη .

Απ’ τα δανεικά και τα χρέη τα δικά μας.

Απ’ την αδυναμία να αποκτήσουν δική τους στέγη.

Απ’ το άπιαστο όνειρο της κοινωνικής ασφάλισης. Σε όλες τις μορφές της.

Απ’ την έλλειψη νέων θέσεων εργασίας. Και απ’ τη σταδιακή συρρίκνωση των παλιών. Μέσα σ’ ένα κόσμο που η επιδίωξη της ατομικής ευτυχίας είναι μια περιπέτεια.

Και η συλλογική δημιουργία μπερδεύεται με άγριες μετακινήσεις λαών.

Δυστυχώς καταφέραμε να προκαλέσουμε χάσμα ανάμεσα στις γενιές ;

Πυροδοτήσαμε έναν πόλεμο γενεών.

Y. Πολλοί από την “γενιά του Πολυτεχνείου” ιδιαίτερα όσοι ασχολήθηκαν με την πολιτική εξακολουθούν ακόμη και σήμερα να ταίζονται με ψωμί από τον ιδρώτα του Ελληνικού λαού. Αφού έφεραν την καταστροφή στην πατρίδα, αυτή ζούν πλουσιοπάροχα μέσα σε ακριβά διαμερίσματα, με μεζονέτες στα βόρεια προάστια, με εξοχικές βίλες στα νησιά. Σκάφη, πισίνες και οι τσέπες πάντα γεμάτες ευρώ. Με καταθέσεις σε τράπεζες του εσωτερικού και του εξωτερικού αφού λεηλατηθήκαν κυριολεκτικά τα κρατικά θησαυροφυλάκια. Το πόθεν αίσχος των πολιτικών που υποβάλλουν κάθε χρόνο είναι η αψευδής μαρτυρία. Ελάχιστες οι εξαιρέσεις…

Γεώργιος Μακρυνίκας Μαθηματικός πρ. Νομάρχης Γρεβενών
Υποψήφιος Σύνεδρος στις εκλογές 3/4/2016 .