Τιμήθηκε ο απόγονος του Πορτογάλου που νίκησε το Ναπολέοντα και πολέμησε στο πλευρό Κολοκοτρώνη και Καραϊσκάκη

Την σπουδαία προσφορά του φιλέλληνα Πορτογάλου στρατηγού Αντόνιο Φιγκέϊρα ντ’ Αλμέιντα (Antonio Figueira d’ Almeida), στα ταραγμένα χρόνια της Ελληνικής Επανάστασης, το κομβικό ρόλο που έπαιξε πλάι στον Καποδίστρια αλλά και στις κρίσιμες μάχες με τον Κολοκοτρώνη στην Πελοπόννησο και τον Καραϊσκάκη στο Φάληρο καθώς και τη βαριά παράδοση που κληρονόμησε ο απόγονος του Απόστολος Παπαδόπουλος Αλμέιντα που ζει μόνιμα με την οικογένεια του στη Θεσσαλονίκη, φώτισε σε ειδική εκδήλωση που έκανε η πρεσβεία της Πορτογαλίας στην Ελλάδα.

Τιμήθηκε ο απόγονος του Αντόνιο Αλμέιντα, ενώ ο πρόεδρος του Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821 Κωνσταντίνος Πλαπούτας τον ανακήρυξε επίτημο μέλος της. Οικοδέσποινα της εκδήλωσης ήταν η πρεσβευτής της Πορτογαλίας Ελένα Πάιβα, ενώ μεταξύ των εκλεκτών προσκεκλημένων ήταν και ο διοικητής της Τράπεζας της Ελλάδος Γιάννης Στουρνάρας.

Παντοτινή γέφυρα Ελλάδας – Πορτογαλίας

«Ο Αντόνιο Αλμέιντα θα είναι μία παντοτινή γέφυρα μεταξύ Ελλάδας και Πορτογαλίας και θα τιμούμε πάντα τη μνήμη του», τόνισε η Ελένα Πάιβα.

Διακρίθηκε κατά του Ναπολέοντα

Ο Αντόνιο Αλμέιντα γεννήθηκε στις 4 Ιουλίου 1784 στην πόλη Έλβας της Πορτογαλίας από οικογένεια στρατιωτικών. Ως αξιωματικός του πορτογαλικού στρατού αγωνίστηκε κατά της εισβολής του Ναπολέοντα στην πατρίδα του και αργότερα πολέμησε κατά του γαλλικού και ισπανικού στρατού της δυναστείας των Βουρβόνων που επιθυμούσαν τον διαμελισμό της Πορτογαλίας.

Στο πλευρό του Φαβιέρου

Χωρίς να γνωρίζει την ελληνική γλώσσα αλλά μαγεμένος από την αγώνα των Ελλήνων κατά του Οθωμανικού ζυγού κατατάσσεται στο πλευρό των Ελλήνων το 1825 σε ηλικία 41 ετών. Για την ακρίβεια κατετάγη ως εθελοντής στον τακτικό ελληνικό στρατό, που είχε οργανώσει και διοικούσε ο Γάλλος στρατηγός Φαβιέρος. «Ηταν μία μεγάλη απόφαση ζωής διότι ήταν αναγνωρισμένος στρατιωτικός αλλά τον ενέπνευσε ο αγώνας των Ελλήνων», είπε ο Απόστολος Αλμέιδα.

Από την Τριπολιτσά στο Ναύπλιο και στο Μεσολόγγι

«Από τα πολλαπλά κατορθώματα του Αντόνιο Αλμέιντα ξεχωρίζω τρία: Την ηρωική υπεράσπιση της Τριπολιτσάς από τους τουρκοαιγύπτιους του Ιμπραήμ τον Αύγουστο του 1826. Η σωτηρία του Ναυπλίου από τον κίνδυνο εμφυλίου αμέσως μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια το 1931. Αυτός άρπαξε μέσα από τη γαλλική πρεσβεία τον έναν εκ των δολοφόνων του Καποδίστρια (τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη). Και είναι και η καταστολή της εξέγερσης των οπαδών του Συνταγματάρχη Ζέρβα στο Μεσολόγγι εναντίον του Όθωνα τον Ιανουάριο του 1936 έχοντας συνοδεία μόνο 20 άνδρες», λέει ο απόγονος του Απόστολος Αλμέιντα και σίγουρα δεν ήταν μόνον αυτά. Ηταν παρόν σε όλες τις μεγάλες στιγμές που έκριναν την απελευθέρωση των Ελλήνων.

Η κόντρα με τον Ζαΐμη

Στις 18 Ιουλίου 1826, έχοντας το βαθμό του συνταγματάρχη του ιππικού, διακρίθηκε στη Μάχη του Μεχμέταγα (σημερινή Γαρέα Μαντινείας), αποσπώντας τα εύσημα του Θεόδωρου Κολοκοτρώνη, που ήθελε να τον χρησιμοποιήσει με το ιππικό του σε πιο σημαντικές επιχειρήσεις. Αλλά είχε μεσολαβήσει η διάσταση του Κολοκοτρώνη με τον πρόεδρο της Διοικητικής Επιτροπής Ελλάδος (πρωθυπουργό) Ανδρέα Ζαΐμη, ο οποίος για να μην τον αφήσει κοντά στον Γέρο του Μωριά τον διέταξε να τεθεί εκ νέου στις διαταγές του Φαβιέρου.

Στο πλευρό του Καραϊσκάκη

Στις αρχές του 1827 πολέμησε υπό τον Γεώργιο Καραϊσκάκη στην Αττική και αργότερα πήρε μέρος στην αποτυχημένη εκστρατεία του Φαβιέρου για την απελευθέρωση της Χίου (Οκτώβριος – Δεκέμβριος 1827).

Το λάθος του Όθωνα

Ο Αντόνιο Αλμέιντα είχε πολύ καλή σχέση με τον Καποδίστρια και τον Κολοκοτρώνη και ο Απόστολος Αλμέιντα φωτίζει τα δύσκολα χρόνια που πέρασε ο Πορτογάλος στρατηγός μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια και τη φυλάκιση του Κολοκοτρώνη: «Οταν ήρθε ο Όθωνας θεωρώντας τον άνθρωπο του Κολοκοτρώνη τον υποβάθμισε από στρατηγό σε ταγματάρχη. Αναγνώρισε όμως την προσφορά του αργότερα και να τον έκανε πάλι υποστράτηγο».

Είναι ο ιδρυτής του Ιππικού Σώματος

Με την έλευση του Ιωάννη Καποδίστρια στην Ελλάδα, ο Αλμέιντα έγινε επιθεωρητής του τακτικού ιππικού και του ανατέθηκε η αναδιοργάνωση του σώματος. “Συνεπώς δίκαια θεωρείται ο ιδρυτής του ιππικού σώματος στην Ελλάδα“, είπε ο Απόστολος Αλμέιντα.
Στις 22 Ιανουαρίου 1830 διορίστηκε φρούραρχος Ναυπλίου και με την ιδιότητά του αυτή συνέλαβε έναν από τους δράστες της δολοφονίας του Καποδίστρια (27 Σεπτεμβρίου 1831), τον Γεώργιο Μαυρομιχάλη, που είχε ζητήσει άσυλο στην οικία του Γάλλου πρεσβευτή. Για τη νομιμόφρονη στάση του ονομάστηκε επίτιμος πολίτης του Ναυπλίου από την Ε’ Εθνοσυνέλευση και στις 2 Μαρτίου 1832 προβιβάστηκε σε στρατηγό από τη «Διοικητική Επιτροπή» (Αυγουστίνος Καποδίστριας, Θεόδωρος Κολοκοτρώνης και Ιωάννης Κωλέττης), που ασκούσε την εξουσία στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος.

Φρούραρχος Αιγίνης και Μεσολογγίου

Τιμήθηκε με τον Μεγαλόσταυρο του Σωτήρος, τον Σταυρό του Χριστού και το μετάλλιο του Ελληνικού Αγώνος. Μετά την αναγνώριση από τον Οθωνα ο Αντόνιο Αλμέιντα διορίστηκε στρατιωτικός διοικητής, φρούραρχος Αιγίνης (στις 10 Μαΐου 1833) και Μεσολογγίου.

Η Ζωή της ζωής του και το τέλος

Κατά τη θητεία του στο Ναύπλιο γνώρισε και παντεύτηκε τη Ζωή Μαυροκορδάτου με την οποία απέκτησαν δύο παιδιά, τον Εμμανουήλ έναν λαμπρό στρατιωτικό και τον Δημήτρη ο οποίος “έφυγε” νωρίς. Ο υιός του Εμμανουήλ απέκτησε 13 παιδιά, ένας εκ των οποίων ήταν και ο παππούς του Απόστολου Αλμέιντα. Ο στρατηγός Αντόνιο Αλμέιντα πέθανε σε ηλικία 64 ετών. Συγκεκριμένα στις 21 Σεπτεμβρίου 1847 στα λουτρά Μπετάλια κοντά στη Βενετία, οπου είχε μεταβεί για θεραπεία και τάφηκε εκεί.

Τα 13 εγγόνια που ρίζωσαν στην Ελλάδα

Ο γιος του Εμμανουήλ που απέκτησε 13 παιδιά ρίζωσαν όλα στην Ελλάδα, ενώ ο ίδιος ως στρατιωτικός κατατάχθηκε στον γερμανικό στρατό λαμβάνοντας διακρίσεις από τον αυτοκράτορα Γουλιέλμο για τις επιδόσεις του στις μάχες. Από τα 13 παιδιά τα τέσσερα ήταν αγόρια. Το ένα πέθανε 10 ετών και τα άλλα τρία κατατάχθηκαν στο στρατό και πολέμησαν σε μάχες για την Ελλάδα. Ο Αντόνιο Αλμέιντα που έφερε και το όνομα του παππού του ήταν από μικρός εθελοντής σε μάχες στην Κρήτη και μετά στον ελληνοτουρκικό πόλεμο του 1897 ως σύντροφος του θρυλικού Παύλου Μελά, εκ των ιδρυτών του Ομίλου Αντισφαιρίσεως Αθηνών το 1895, ο οποίος έπεσε υπέρ πατρίδος στη Μάχη Κιλκίς – Λαχανά (19-21 Ιουνίου 1913), κατά τη διάρκεια του Β’ Βαλκανικού Πολέμου (19-21 Ιουνίου 1913).

Το σπαθί που χάρισε ο Γουλιέλμος Α΄

Ένα σπάνιο κειμήλιο παρουσίασε ο Απόστολος Αλμέιντα στην εκδήλωση. Ένα σπαθί που χάρισε ο βασιλιάς της Γερμανίας Γουλιέλμος Α΄προς τον γιο του Αντόνιο Αλμέιντα τον Εμανουήλ. Εχει ημερομηνία 1851. “Ολα τα σημάδια που έχει επάνω είναι σημάδια μαχών. Αυτό το σπαθί το χρησιμοποιούσαν κατά βάση ιππείς. Είναι βαρύ σπαθί, μακρύ και θέλει τέχνη στον χειρισμό του”, είπε στην κάμερα του ethnos.gr ο Απόστολος Αλμέιντα. Δείτε το βίντεο…

Ιδρυσε την ελεύθερη ζώνη στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης

Ο άλλος γιος Κωνσταντίνος, “έπεσε” στον πόλεμο του 1897 στην Κρήτη. “Ο δικός μου ο παππούς, ο Μιχαήλ, πολέμησε στους Βαλκανικούς αγώνες και συνέχισε τη ζωή του στη Θεσσαλονίκη όπου μάλιστα ήταν ένας εκ των ιδρυτών της ελευθέρας ζώνης στο λιμάνι της Θεσσαλονίκης“, τόνισε ο Απόστολος Αλμέιντα.

Γέφυρα μεταξύ Ελλάδας και Πορτογαλίας

Οπως τόνισε στην εκδήλωση ο απόγονος του Απόστολος Αλμέιντα η Εταιρία Μακεδονικών σπουδών πρόσφατα εξέδωσε το πρώτο βιβλίο για να τιμήσει τη μνήμη και την προσφορά τόσο του στρατηγού Αντόνιο Αλμέιντα όσο και της οικογένειας Αλμέιντα στην Ελλάδα και αναφέρει χαρακτηριστικά: “Διακόσια χρόνια μετά την παλιγεννεσία των Ελλήνων η ιστορία της οικογένειας Αλμέιντα αποτελεί λαμπρή υπόμνηση των κοινών αξιών που ενέπνευσαν δύο υπηρέφανα έθνη, το ελληνικό και το πορτογαλικό και αναδεικνύεται σε γέφυρα φιλίας και συνεργασίας μεταξύ τους”.

Πλαπούτας: “Τεράστια η προσφορά του Αλμέιντα”

Ο πρόεδρος του Ομίλου Απογόνων Αγωνιστών του 1821 Κωνσταντίνος Πλαπούτας ανακήρυξε τον Απόστολο Παπαδόπουλο επίτημο μέλος του Ομίλου που ιδρύθηκε το 1938 ακριβώς 100 χρόνια μετά την ίδρυση του νέου Ελληνικού κράτους και από τότε έχει πλούσιο έργο καταγράφοντας και προβάλλοντας το μεγάλο έργο των αγωνιστών της Ελληνικής Επανάστασης: