Το φεγγάρι, τα σύννεφα και ο Τρικαλινός ουρανός…

Κρυφτούλι με τα σύννεφα έπαιξε σήμερα το βράδυ, ξημερώματα προς Τρίτη, το φεγγάρι.
Η λάμψη του περνούσε μέσα από τα νεφελώματα του Τρικαλινού ουρανού που όμοιο του δεν βρίσκει κανείς στα πέρατα του κόσμου….
Είναι στιγμές με που χάνεσαι σε τούτο τον ουρανό και εύχεσαι να είναι παντοτινά δικός σου…
Οι βραδιές στον ουρανό με τ’ αστέρια, τα σύννεφα και το φεγγάρι είναι μοναδικές και αδιάφορες αν αρέσουν ή όχι…
Το φεγγάρι θέλει την πρωτοκαθεδρία, έλα όμως που τα σύννεφα βγαίνουν μπροστά και σκιάζουν την λάμψη του..
Επιμένει όμως να βγάνει από τις χαραματιές και να δίνει πνοή στη νύχτα…
Η νύχτα συνεχίζεται, και περιμένει να τελειώσει ο χρόνος της για να έρθει το ξημέρωμα, με τον ήλιο να ακουμπά δίπλα στο φεγγάρι και να παίρνει τη σκυτάλη της ζωής!
Εδώ τέλος…
Κώστας Καραποστόλης