Γράφει ο Δημήτρης Παπαθανασίου, Υποψήφιος Περιφερειακός Σύμβουλος Τρικάλων με την «ΠΡΩΤΟΒΟΥΛΙΑ» του Υποψήφιου Περιφερειάρχη Θεσσαλίας Δημήτρη Κουρέτα
Από το 2010 η ψήφος της πλειοψηφίας στην περιφέρεια Θεσσαλίας ήταν ακριβώς όπως και το επίθετο του περιφερειάρχη μας: Αγοραστή, με την καλή του όρου έννοια (sic), δηλαδή συμβατική, πολιτικάντικη, μικροκομματική, συμφεροντολογική. Και τι καταλάβατε; Στα εύκολα και στα γιορτινά ο άνθρωπος “ζωγράφιζε”, αλλά που να ξέρει να αντιμετωπίζει έκτακτες ανάγκες;;; Δέκα τρία χρόνια τώρα δεν έχει “βρει τα πατήματά του” και άντε να τα βρει τώρα που ολόκληρη η Θεσσαλία έχει γεμίσει λάσπες. Απευθύνθηκε λοιπόν στο κράτος και η κυβέρνηση του έστειλε να επιληφθούν της καταστροφής τα ΜΑΤ και οι ιερείς, που διαθέτει σε αφθονία, ΜΑΤ για να ξυλοφορτώνουν τον κόσμο που διαμαρτύρεται και ιερείς για να ευλογούν τους πνιγμένους και να κουβαλάνε εικόνες σε λιτανείες. Εξάλλου όπως λένε όλοι αυτοί …η καταστροφή της Θεσσαλίας ήταν θέλημα Θεού, όπως τότε με τον Νώε. Τι θέλετε τώρα; Να τα βάλουμε με τον ίδιο το Θεό; Μπορούσαμε να κάνουμε τίποτα για να αποφύγουμε ή να μειώσουμε τις συνέπειες αυτής της πλημμύρας;;; Όχι βέβαια. Όλα τα εναπόθεσε στους μεγαλοεργολάβους και αυτοί με τη σειρά τους στη θεά τύχη και σε έργα βιτρίνας, π.χ. να κόψουμε τα δέντρα στις κοίτες των ποταμών που είναι ευκολάκι και καθόλου αντιπλημμυρικό έργο, απλά κτυπάει ωραία στο μάτι των άσχετων που νομίζουν ότι έτσι το νερό θα διαφύγει και δεν θα πλημμυρίσει την περιοχή τους, αλλά όχι να κατασκευάσουμε φράγματα και υδατοδεξαμενές, όπως επιβάλλει η υδρογεωλογία. Είναι το κράτος και η αυτοδιοίκηση απόντες στη διαχείριση της κρίσης που ακολούθησε την καταστροφή;;; Όχι βέβαια. Όλα τα ανέλαβαν συλλογικότητες, ΜΚΟ, εθελοντές, αλληλέγγυοι και φιλάνθρωποι. Δεν μπορούν να πάνε τα παιδιά στα σχολεία; Θα κάνουν τηλεκπαίδευση, άσχετα αν τα σπίτια τους είναι ακόμα μέσα στο νερό, δεν έχουν ηλεκτρικό ρεύμα και οι υπολογιστές τους βρίσκονται στον πυθμένα της λίμνης. Δεν έχετε σπίτια να μείνετε; Κανένα πρόβλημα. Θα σας πάμε στο hotspot (στρατόπεδο συγκέντρωσης) στο Κουτσόχερο, εκεί που στοιβάζαμε χρόνια τώρα χιλιάδες αλλοεθνείς πρόσφυγες. Απλά τώρα ήρθε η ώρα να στοιβάξουμε τους ομοεθνείς συναδέλφους τους. Κάποτε θα συνέβαινε και αυτό. You have not been to Koutsohero όπως ανέκραζε κάποτε και ο Πρωθυπουργός μας!!!