ΤΟ ΤΕΛΟΣ ΤΗΣ ΔΙΑΠΛΟΚΗΣ ΚΑΙ ΤΗΣ ΔΙΑΦΘΟΡΑΣ

Γράφει ο Δρ. Κώστας Πατέρας, D. Ed., M.Ed., Ph.D. Πολιτευτής ΑΝ.ΕΛ.
«Τα πάντα ρει και ουδέν μένει» έλεγε ο Ηράκλειτος, για να σηματοδοτήσει μια μεγάλη αλήθεια που παίρνει σάρκα και οστά στην αέναη ροή της ζωή των ανθρώπων και φωτίζει πλευρές της κοινωνίας όπως η πολιτική, η οικονομία, η επιστήμη, η φιλοσοφία, η Ιστορία και η Θρησκεία. Το περιεχόμενο αυτής της ρήσης υλοποιήθηκε από την Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ, τις προηγούμενες μέρες στη Βουλή των Ελλήνων, με την ιστορική απόφαση, για τον τρόπο λειτουργίας των Μ.Μ.Ε και ειδικότερα των καναλιών της Τηλεόρασης.
Τρεις δεκαετίες παρανομίας, συναλλαγής, διαπλοκής και διαφθοράς στον τομέα των Μ.Μ.Ε. τελείωσαν με Δημοκρατικές διαδικασίες και με μεγάλη πλειοψηφία. Έτσι χτυπήθηκε το κακό στην… ρίζα του, αφού οι Τσίπρας – Καμμένος τόλμησαν να συγκρουσθούν και να τσακίσουν το πολιτικό, επιχειρηματικό και εκδοτικό κατεστημένο, που θύμιζε Δημοκρατία της …. Μπανανίας. Δύο χιλιάδες οικογένειες και μερικές δεκάδες πολιτικών και οικονομικών παραγόντων νομοθετούσαν μόνο και μόνο για να στηρίξουν τα πλοκάμια της Διαπλοκής και της Διαφοράς.
Η απόφαση για την αδειοδότηση τεσσάρων καναλιών εθνικής εμβέλειας έβαλε ταφόπλακα στο παλιό και χρεοκοπημένο πολιτικό, επιχειρηματικό και μιντιακό σύστημα και σηματοδότησε την αρχή της απεξάρτησης των μιντιακών μέσων από την επιχειρηματική ζωή της χώρας. Σχεδόν είκοσι-με τριάντα οικογένειες ελυμαίνοντο στην κυριολεξία την οικονομίας της κοινωνίας, αφού στα χέρια αυτών ήταν κανάλια, Ραδιόφωνα, Εφημερίδες, περιοδικών και κατασκευαστικές και προμηθευτικές εταιρείες.
Το χρεοκοπημένα κανάλια με τις παράπλευρες επιχειρήσεις των Βαρόνων των Μ.Μ.Ε. χρηματοδοτούνταν από το Τραπεζικό σύστημα, το οποίο στη συνέχεια ενίσχυε τα κόμματα της διαπλοκής και της διαφθοράς, με βάσει την αρχή των «συγκοινωνούντων δοχείων». Τα περισσότερα από τα χρήματα αυτά κατέληγαν σε φορολογικούς παράδεισους. Σε 25δις περίπου ανέρχονται τα θαλασσοδάνεια των ανθρώπων της Ενημέρωσης και γύρω στα 300 εκατομμύρια τα δάνεια της Ν.Δ. και του ΠΑΣΟΚ. Το μονοπώλιο στις κρατικές προμήθειες στα δημόσια έργα και στα εξοπλιστικά οδήγησαν την πατρίδα μας στη χρεοκοπία. Τα Ολυμπιακά έργα προγραμματίστηκαν να κοστίσουν επτά δισ.ευρώ και στοίχισαν εξήντα δισεκατομμύρια ευρώ…! Μόνο στην διετία 2007 – 2009 δανειστήκαμε 40 δις Ευρώ και τώρα το … μάρμαρο το πληρώνει ο φτωχός Λαός…!
Στα ύψη ανέβηκε το πολιτικό θερμόμετρο κατά της συζήτηση για τις τηλεοπτικές άδειες στη Βουλή. Η Συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ-ΑΝΕΛ έδωσε μάχη και υλοποίησε τις προεκλογικές δεσμεύσεις. Αντίθετα ένα μέρος της Αντιπολίτευσης έδωσε μάχη για να στηρίξει τον συμφέροντα των Μεγαλοεργολάβων, Μεγαλοπρομηθευτών, των Μεγαλοεκδοτών και των Μεγαλοδημοσιογράφων. Ο Λαός θέλει Δημοκρατία αλλά με ΝΟΜΟ, με Τάξη και με Ανθρωπιά και να μπει ένα τέλος στις υπόγειες διαδρομές του Λαβύρινθου της πολιτικής, της Οικονομίας και του Κατεστημένου.
Έτσι έφτασε η πατρίδα μας στο χείλος του γκρεμού και η φτώχεια, η ανεργία και η απελπισία έγιναν μόνιμοι σύντροφοι της ζωή μας. Να γιατί διαμαρτύρονται οι γεωργοί, και οι κτηνοτρόφοι, που έφτασαν με τα τρακτέρ στην Αθήνα, οι συνταξιούχοι, οι υπάλληλοι, οι μικρομεσαία, οι βιοτέχνες και οι επιστήμονες. Δεν φταίει, όμως, γι’ αυτό ούτε ο Τσίπρας ούτε ο Καμμένος, που κάνουν τεράστιες προσπάθειες να σώσουν το μισοβυθισμένο σκάφος που λέγεται ΕΛΛΑΔΑ. Φταίνε οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ της Ν.Δ.
Τώρα είμαστε σε κρίσιμο σταυροδρόμι όλοι μας. Η κάθοδος των Αγροτών στην Αθήνα, παρά τα θλιβερά επεισόδια, δείχνει την απόγνωση αυτών καθώς και την απογοήτευση των Ελεύθερων Επαγγελματιών, των επιστημόνων, των συνταξιούχων και των υπαλλήλων. Αρκετά από τα αιτήματα είναι δίκαια και πρέπει κυβέρνηση και κοινωνία να βρουν σημεία επαφής και λύσεις. Οι εκβιασμοί και οι απειλές, απ’ όπου κι αν προέρχονται, δεν βοηθούν την κατάσταση. Η βάση όλων αυτών των προβλημάτων είναι οικονομική και δυστυχώς χρήματα στο κράτος δεν υπάρχουν και οι κάθε είδους περικοπές οδηγούν στην ύφεση και όχι στην ανάπτυξη. «Ούκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος», γιατί όταν υπήρχαν τα λεφτά τα … έκλεβαν…!
Πέραν αυτών οι απειλές Τόμσεν για εννέα δισ.Ευρώ και η πίεση της Ε.Ε. για έξοδο από την συμφωνία ΣΕΓΚΕΝ με το τεράστιο πρόβλημα των προσφύγων και των μεταναστών κάνουν την χώρα μας ευάλωτη και αν δεν καταλάβουμε όλοι μας ότι πρέπει να ‘μαστε Ενωμένοι χωρίς πολιτικές σκοπιμότητες, παράλογες απαιτήσεις και λαϊκισμούς τότε κινδυνεύουμε να γυρίσουμε κοινωνικά και οικονομικά στις δεκαετίες του 1950-1960.
Ας βάλουν όλοι νερό… στο κρασί τους… και οι απαιτήσεις των φορέων με τις παραχωρήσεις της κυβέρνησης να’ ναι εναρμονισμένες με τις οικονομικές δυνατότητες της χώρας, για να ναι «και ο σκύλος χορτάτος και η πίτα σωστή».