“Στη Γερμανία δεν επιτρέπεται κάποιος να χαιρετίσει ναζιστικά, δεν επιτρέπεται να έχει την εικόνα του Χίτλερ ή τη σβάστικα, στην Ελλάδα, όμως, από μόνη της η ιδεολογία του ναζισμού δεν είναι αξιόποινη και απασχόλησε το δικαστήριο μόνο ως κίνητρο τέλεσης αξιόποινων πράξεων, εγκληματικών πράξεων. Αυτό που θα είναι βασικό για το δικαστήριο είναι το αν τελέστηκαν τα κακουργήματα και αν τελέστηκαν οργανωμένα. Και προέκυψε ατράνταχτα από την ακροαματική διαδικασία αφενός ότι τελέστηκαν από μέλη και στελέχη της Χρυσής Αυγής, ομάδες δηλαδή πολυπρόσωπες κρούσης της Χρυσής Αυγής με την παρουσία στελέχους της, πάντοτε ανώτερα ιεραρχικά ατόμου της Χρυσής Αυγής και αφετέρου ότι τελέστηκαν οργανωμένα. Ότι δηλαδή τα συγκεκριμένα στελέχη επικοινωνούσαν πάντοτε με την κεντρική ηγεσία της οργάνωσης και δεν κινούνταν αν δεν είχαν το Ok της κεντρικής ηγεσίας της ομάδας γύρω από τον απόλυτο αρχηγό της, τον Νικόλαο Μιχαλολιάκο. Αυτά είναι τα στοιχεία που προέκυψαν, που μας οδηγούν στο συμπέρασμα ότι η φυσιολογική κατάληξη της συγκεκριμένης δίκης θα είναι η καταδίκη, όχι γιατί αντιπαθούμε τις ναζιστικές ιδέες, που τις αντιπαθούμε σ’ αυτήν τη χώρα, δεν έχουν θέση οι υμνητές του ναζισμού, αλλά γιατί τέλεσαν κακουργήματα, γιατί έκαναν δολοφονίες”