Βαρουφάκης: Τι αναφέρει στη μήνυση κατά του γερμανικού κράτους για την απαγόρευση εισόδου του στη χώρα

Το πλήρες κείμενο της μήνυσης που κατέθεσε κατά του γερμανικού κράτους ο γενικός γραμματέας του ΜεΡΑ25, Γιάνης Βαρουφάκης, για το περιστατικό της απαγόρευσης εισόδου του στη χώρα τον περασμένο μήνα, όπου επρόκειτο να συμμετέχει σε εκδήλωση για την κρίση στη Μέση Ανατολή και την ισραηλινή στρατιωτική επιχείρηση στη Γάζα, δημοσιεύει το pontiki.gr.

Ο κ. Βαρουφάκης, μάλιστα, αναφέρει ότι προτίθεται να προσφύγει και στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο για το συγκεκριμένο ζήτημα.

Στο κείμενο της μήνυσης γίνεται αναδρομή τόσο στην πολιτική, όσο και στην ακαδημαϊκή πορεία του γραμματέα του ΜέΡΑ25, επισημαίνοντας ότι με την απαγόρευση εισόδου στη Γερμανία στον  προκλήθηκε «διεθνής δυσφήμιση στον ενάγοντα», ενώ υπήρξε σημαντικό δημόσιο ενδιαφέρον του κοινού για την εν λόγω διαδικασία.

«Πρώτον, η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης που παρουσιάζεται εδώ δείχνει ότι το κοινό παραμένει ασαφές ως προς το ακριβές μέτρο που επιβλήθηκε στον ενάγοντα. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η δημόσια κάλυψη έχει επανειλημμένα στιγματίσει τον ενάγοντα και έχει προκαλέσει επιτακτική την ανάγκη για αποκατάστασή του.

Οι διαδικασίες απαγόρευσης/αποκλεισμού των κρατικών αρχών έδωσαν τροφή για εξωφρενικές κατηγορίες αντισημιτισμού από υψηλόβαθμους πολιτικούς, οι οποίες διαδόθηκαν ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης» υπογραμμίζεται στη μήνυση του κ. Βαρουφάκη.

Το κείμενο της μήνυσης στα ελληνικά

A. Αιτιολόγηση αγωγής κατά κάθε κρατικού υπευθύνου για στέρηση πολιτικών και νομικών δικαιωμάτων

Ο ενάγων είναι γνωστός Έλληνας οικονομολόγος και πολιτικός, ο οποίος διετέλεσε Υπουργός Οικονομικών της Ελλάδας από τις 27 Ιανουαρίου έως τις 6 Ιουλίου 2015, διάστημα κατά το οποίο έγινε γνωστός διεθνώς. Στη συνέχεια συν-ίδρυσε το πανευρωπαϊκό κόμμα DiEM25 στις 8 Φεβρουαρίου 2016. Στη συνέχεια συν-ίδρυσε το γερμανικό κόμμα DiE (Demokratie in Europa) με το οποίο κατέβηκε ως επικεφαλής στις ευρωεκλογές της 26ης Μαΐου 2019 λαμβάνοντας 130.072 ψήφους. Τον Ιούλιο του 2019 εξελέγη μέλος του ελληνικού κοινοβουλίου και Πρόεδρος της Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΜέΡΑ25, του κόμματος του DiEM25 στην Ελλάδα. Το 2021 ο ενάγων, μαζί με γερμανούς συναδέλφους του, ίδρυσαν το γερμανικό κόμμα MERA25 το οποίο θα κατέβει νομίμως και κανονικά στις ευρωεκλογές στην Γερμανία κατά τις ευρωεκλογές 6-9 Ιουνίου 2024 (με επικεφαλής την Karin De Rigo και τον Johannes Fehr). Σήμερα είναι και πάλι υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο, αυτή την φορά στην Ελλάδα, και, στο πλαίσιο αυτό, πραγματοποιεί προεκλογικές εμφανίσεις σε όλη την Ευρωπαϊκή Ένωση. Είναι επίσης περιζήτητος συνομιλητής στα διεθνή μέσα ενημέρωσης για ένα ευρύ φάσμα πολιτικών, οικονομικών και πανεπιστημιακών θεμάτων.

Ο ενάγων επρόκειτο να μιλήσει στις 12.04.2024 στην εκδήλωση “Palestine Congress 2024 – Actions to be taken!” που διοργάνωσε η οργάνωση “Jewish Voice for a Just Peace in the Middle East – EJJP Germany” μαζί με το MERA25 με άλλες πρωτοβουλίες στην Germaniastraße 18, Βερολίνο 12099. Το συνέδριο διαλύθηκε δια της βίας από την αστυνομία του Βερολίνου στις 12.04.2024 περίπου στις 5:24 μ.μ..

Την επόμενη ημέρα στις 2μμ πραγματοποιήθηκε διαδήλωση με τίτλο «Κατά της απαγόρευσης του Συνεδρίου της Παλαιστίνης», η οποία συγκεντρώθηκε στο σιντριβάνι Ποσειδώνος στο Βερολίνο. Εκεί, η αστυνομία ενημέρωσε τους διοργανωτές της διαδήλωσης, παρουσία των νομικών εκπροσώπων τους, ότι το Ομοσπονδιακό Υπουργείο Εσωτερικών είχε εκδώσει απαγόρευση πολιτικής δραστηριότητας στη Γερμανία κατά τριών ατόμων, μεταξύ των οποίων και ο ενάγων. Η αστυνομία δήλωσε επίσης επί τόπου ότι η διαδήλωση θα διαλυόταν και θα απαγορευόταν αν κάποιο από τα τρία αναφερόμενα πρόσωπα μιλούσε κατά τη διάρκεια της διαδήλωσης, ακόμα και μέσω μαγνητοφωνημένου μηνύματος. Σύμφωνα με την αστυνομία, η απαγόρευση των δραστηριοτήτων του προσφεύγοντος είχε ήδη τεθεί σε ισχύ πριν την 12^η Απριλίου 2024.

Σε απάντηση ρητού αιτήματος των διοργανωτών, η αστυνομία αρνήθηκε να παράσχει γραπτώς τις πληροφορίες αυτές, αλλά όταν ρωτήθηκε, επισήμανε ότι η απαγόρευση της δραστηριότητας κατά του προσφεύγοντος δεν προερχόταν από την αστυνομία του Βερολίνου, αλλά βασιζόταν σε απόφαση του Ομοσπονδιακού Υπουργείου Εσωτερικών.

Στη συνέχεια, ο ενάγων ανέθεσε στον υπογράφοντα να προστατεύσει τα νομικά του δικαιώματα και την αξιοπρέπεια της προσωπικότητάς του. Κατά συνέπεια, ζήτησα από διάφορες αρχές πληροφορίες σχετικά με τα μέτρα κατά του ενάγοντος. Από την αλληλογραφία μεταξύ του υπογράφοντος και της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας στο πλαίσιο αυτό προέκυψε -με επιστολή της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας με ημερομηνία 16.04.2023- ότι είχε εκδοθεί «ένταλμα έρευνας» κατά του ενάγοντος για εθνική άρνηση εισόδου σύμφωνα με το άρθρο 30 παράγραφος 5 του νόμου περί Ομοσπονδιακής Αστυνομίας σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παράγραφος 1 S.2FreizügG/EU, για την περίοδο του προαναφερθέντος Συνεδρίου από τις 10 έως τις 14 Απριλίου 2024. Μεταγενέστερο αίτημα του υπογράφοντος να επιθεωρήσει τον φάκελο δεν έγινε δεκτό από τον εναγόμενο. Με απόφαση της 19.04.2024, αναφέρθηκε, βάσει του άρθρου 29 παρ. 2 VwVfG VwVfG, ότι η «χορήγηση πρόσβασης στους φακέλους θα εγκυμονούσε τον κίνδυνο αποκάλυψης εσωτερικών και διυπηρεσιακών τακτικών αστυνομικών συναλλαγών». Ο εναγόμενος δήλωσε επίσης ότι η ανταλλαγή πληροφοριών με άλλες αρχές δεν θα μπορούσε να αποκαλυφθεί, διότι αυτό θα έθετε σε κίνδυνο την «ορθή εκτέλεση των καθηκόντων της Ομοσπονδιακής Αστυνομίας και άλλων υπηρεσιών που εμπλέκονται στην υπόθεση».

Απόδειξη: Ο υπογεγραμμένος κατέθεσε σήμερα ένσταση κατά της απόφασης αυτής: Ένσταση με ημερομηνία 08.05.2024.

B. Παραδεκτό

I. Η ασκηθείσα αγωγή είναι παραδεκτή

Η παρούσα αγωγή για τη συνέχιση της διαδικασίας είναι παραδεκτή σύμφωνα με το άρθρο 113 παράγραφος 1 πρόταση 4 του γερμανικού κώδικα διοικητικής διαδικασίας (VwGO). Αυτό αντιστοιχεί στην αίτηση του ενάγοντος, η οποία είναι σχετική με το άρθρο 88 του γερμανικού κώδικα διοικητικής διαδικασίας (VwGO) και απορρέει από την προαναφερθείσα αίτηση.

Η καταχώριση για την άρνηση εισόδου αποτελεί διοικητική πράξη κατά την έννοια του άρθρου 35 πρόταση 1 του γερμανικού νόμου περί διοικητικής διαδικασίας (VwVfG) (βλ. 1.09.2023,Ref.:10A602/22).

Η προειδοποίηση περιορίστηκε ρητά για την περίοδο από 10 Απριλίου έως 14 Απριλίου 2024. Εάν ο παραλήπτης ζητά να κηρυχθεί παράνομη μια διοικητική πράξη που έχει ολοκληρωθεί, η αγωγή για την κήρυξη της συνέχισης είναι σχετική κατ’ αναλογία (BVerwG, απόφαση της 14ης Ιουλίου 1999-6C7.98-,NVwZ 2000,63,64). Σύμφωνα με τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου, δεν είναι αρμοδιότητα της διοίκησης να λάβει δεσμευτική απόφαση σχετικά με το αν μια εκτελεσθείσα διοικητική πράξη ήταν παράνομη (BVerwG, 26,161,167). Σε περίπτωση που υπάρχει έννομο συμφέρον για τη διαπίστωση της παρανομίας, η απόφαση ανήκει στα δικαστήρια- συνεπώς δεν απαιτείται διαδικασία προσφυγής για τη λήψη αυτής της δικαστικής απόφασης (BVerwG, 26, 161 επ.).

II. Έννομο ενδιαφέρον για την έκδοση διαπιστωτικής απόφασης

1. Το περαιτέρω ενδιαφέρον για την απαιτούμενη διαπιστωτική απόφαση πρέπει να επιβεβαιωθεί.

Εκτός από τον συγκεκριμένο κίνδυνο επανάληψης, υπάρχει συμφέρον αποκατάστασης καθώς και ειδική παρέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα. Σύμφωνα με τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Διοικητικού Δικαστηρίου, ένας τέτοιος κίνδυνος επανάληψης πρέπει να θεωρείται ότι υπάρχει και ότι, υπό ουσιαστικά αμετάβλητες πραγματικές και νομικές συνθήκες, θα επαναληφθεί παρόμοια διοικητική πράξη (πάγια νομολογία, βλ. Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο, απόφαση της 12ης Οκτωβρίου 2006 -4C12.04-Buchholz310§113Abs).

Το αν υπάρχει τέτοιος κίνδυνος επανάληψης αξιολογείται ανάλογα με τις περιστάσεις της συγκεκριμένης μεμονωμένης περίπτωσης (βλ. BVerwG, B.v.17.12.2019-9B52.18-NVwZ-RR2020,331Rn.9).

Όπως αναφέρθηκε προηγουμένως, ο ενάγων προσκλήθηκε να μιλήσει στο Συνέδριο για την Παλαιστίνη από τις 12 έως τις 14 Απριλίου 2020 ως πολιτικός διεθνούς φήμης ο οποίος έχει επανειλημμένα σχολιάσει την κατάσταση στην Παλαιστίνη και ως εκ τούτου είναι περιζήτητος συνομιλητής για το θέμα αυτό. Επιπλέον, ο ενάγων είναι επί του παρόντος υποψήφιος για τις εκλογές του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου στην Ελλάδα, οι οποίες θα διεξαχθούν από τις 6 έως τις 9 Ιουνίου, και, στο πλαίσιο της προεκλογικής εκστρατείας, έχει επανειλημμένα τοποθετηθεί δημόσια για την κατάσταση στην Παλαιστίνη.

Πρέπει να σημειωθεί επίσης ότι το κόμμα MERA25, στο οποίο ο ενάγων διαδραματίζει σημαντικό ρόλο, συμμετέχει στις ευρωεκλογές στη Γερμανία και ότι ο ενάγων έχει επανειλημμένα προγραμματίσει να επισκεφθεί τη Γερμανία πριν (και μετά) τις εκλογές. Επιπλέον, συμμετέχει τακτικά σε συνέδρια, ημερίδες και άλλες εκδηλώσεις στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας.

Με αυτά τα δεδομένα, έχουμε κάθε λόγο να γνωρίζουμε ότι θα προκύψει ένας νέος αστερισμός κατά τον οποίο ο ενάγων θα επιθυμεί να εισέλθει στην Ομοσπονδιακή Δημοκρατία της Γερμανίας προκειμένου να μιλήσει εκεί για πολιτικά θέματα, συμπεριλαμβανομένης της κατάστασης στην Παλαιστίνη, όπου οι γερμανικές αρχές θα τον αποτρέψουν και πάλι με την έκδοση προειδοποιητικού σήματος για άρνηση εισόδου.

• Ενδιαφέρον για την αποκατάσταση

Επιπλέον, υπάρχει συμφέρον αποκατάστασης εκ μέρους του ενάγοντος. Η απόρριψη μιας διαταγής ή η εκτέλεσή της «από αντικειμενική και λογική άποψη» είχε διακριτικό αποτέλεσμα, το οποίο εξακολουθεί να υφίσταται, και μπορεί να αντιμετωπιστεί αποτελεσματικά με τη δικαστική διαπίστωση της παρανομίας (βλ. Schoch/Schneider/Riese, 44η έκδοση, Μάρτιος 2023, VwGO τμήμα 113, σκέψη. 137).

Έννομο συμφέρον αποκατάστασης υφίσταται εάν το εν λόγω μέτρο έχει ως αποτέλεσμα τον «στιγματισμό του ενδιαφερομένου» που ενδέχεται να πλήξει τη φήμη του στο κοινό ή στον κοινωνικό του περίγυρο. Ο εν λόγω στιγματισμός πρέπει να έχει εξωτερικές συνέπειες και να εξακολουθεί να υφίσταται στο παρόν (απόφαση BVerwGE της 16.5.2013 – 8C14/12-NVwZ2013,1481Rn.25, beck-online).

Στην προκειμένη περίπτωση, πολυάριθμα μέσα ενημέρωσης αναφέρθηκαν στις διαδικασίες που περιγράφονται ανωτέρω. Τα μέσα ενημέρωσης έχουν αναφερθεί σε απαγόρευση πολιτικής δραστηριότητας ή/και απαγόρευσης εισόδου του ενάγοντος στη χώρα. Ο ακόλουθος πίνακας παρέχει μια μερική επισκόπηση της κάλυψης από τα μέσα ενημέρωσης στα γερμανόφωνα μέσα ενημέρωσης:

[ΑΚΟΛΟΥΘΕΙ ΜΑΚΡΎΣ ΚΑΤΆΛΟΓΟΣ ΑΡΘΡΩΝ-ΑΝΑΦΟΡΩΝ]

Στην προκειμένη περίπτωση, το επείγον συμφέρον του ενάγοντος για αποκατάσταση απορρέει από τη διεθνή δυσφήμηση που προκλήθηκε στον ενάγοντα και το σημαντικό δημόσιο ενδιαφέρον του κοινού για την εν λόγω διαδικασία. Πρώτον, η κάλυψη από τα μέσα ενημέρωσης που παρουσιάζεται εδώ δείχνει ότι το κοινό παραμένει ασαφές ως προς το ακριβές μέτρο που επιβλήθηκε στον ενάγοντα. Σε κάθε περίπτωση, ωστόσο, η δημόσια κάλυψη έχει επανειλημμένα στιγματίσει τον ενάγοντα και έχει προκαλέσει επιτακτική την ανάγκη για αποκατάστασή του.

Οι διαδικασίες απαγόρευσης/αποκλεισμού των κρατικών αρχών έδωσαν τροφή για εξωφρενικές κατηγορίες αντισημιτισμού από υψηλόβαθμους πολιτικούς, οι οποίες διαδόθηκαν ευρέως από τα μέσα ενημέρωσης. Παράδειγμα αποτελεί το προαναφερθέν ρεπορτάζ της καθημερινής εφημερίδας “Die Welt” της 16ης Απριλίου 2024. Αναφέρεται σε δηλώσεις της Γερουσιαστή Εσωτερικών του Βερολίνου Iris Spranger (SPD), όπου αναφέρεται ως εξής: “Επιβεβαιώνεται η εκτίμησή μας ότι δεν πρόκειται για κριτική συζήτηση της ισραηλινής πολιτικής, αλλά για δικτύωση και αντι-ισραηλινών και αντισημιτικών ατόμων και ομάδων”, δήλωσε η γερουσιαστής. Χαρακτήρισε το συνέδριο «αυτό το επαίσχυντο γεγονός» που έπρεπε να αποφευχθεί. Η Neue Zürcher Zeitung (NZZ) προχώρησε περαιτέρω στο προαναφερθέν άρθρο της 15ης Απριλίου 2024. 2024, που αναφέρθηκε παραπάνω, προχώρησε ακόμη περισσότερο και έγραψε για τον προσφεύγοντα: «Η εμφάνισή του στο «Συνέδριο της Παλαιστίνης» στο Βερολίνο έχει πέσει στο κενό». Ο Βαρουφάκης «προκρίθηκε» για να συμμετάσχει λόγω του μακροχρόνιου αντιαμερικανισμού και αντισημιτισμού του.»

Στο προαναφερθέν άρθρο, η Berliner Morgenpost αναφέρει το ιστορικό του μέτρου κατά του προσφεύγοντος στις 15 Απριλίου 2024: «Για να αποτραπεί η αντισημιτική και αντιισραηλινή προπαγάνδα στην εκδήλωση, επιβλήθηκαν αρκετές απαγορεύσεις εισόδου, μεταξύ των οποίων και μία κατά του Βαρουφάκη», αναφέρει η εφημερίδα από «κύκλους της Ασφάλειας». Τα παραδείγματα αυτά καθιστούν σαφές ότι το ευρύ κοινό έχει μάθει για το μέτρο κατά του εν λόγω προσφεύγοντος και ότι το παρασκήνιο του έχει συχνά αναφερθεί με δυσφημιστικό, στιγματιστικό και κερδοσκοπικό τρόπο.

Η εσφαλμένη σύνδεση του ενάγοντος με αντισημιτικές θέσεις οδηγεί σε στιγματισμό του ενάγοντος – στιγματισμό που πλήττει την δημόσια εικόνα, αξιοπρέπεια, και τα νομικά του δικαιώματα εντός της δημόσιας και κοινωνικής σφαίρας. Είναι σαφές στην παρούσα υπόθεση ότι ο στιγματισμός είχε σημαντικό εξωτερικό αντίκτυπο και εξακολουθεί να υφίσταται σήμερα. Το υφιστάμενο ενδιαφέρον του ενάγοντος για αποκατάσταση ενισχύεται από το γεγονός ότι, ως διεθνώς ενεργός πολιτικός, είναι πρόσωπο του δημόσιου βίου και, στο πλαίσιο αυτό, εξαρτάται ιδιαίτερα από την καλή του φήμη.

• Προσδιορισμένο πλήγμα θεμελιωδών δικαιωμάτων

Η υπόθεση περιλαμβάνει επίσης την ειδική πρόσκρουση στα θεμελιώδη δικαιώματα του ενάγοντος. Σε πρόσφατη απόφαση της 24ης Απριλίου 2020, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο προσδιόρισε και πάλι τις ακριβείς απαιτήσεις για το έννομο συμφέρον βάσει της προσβολής των θεμελιωδών δικαιωμάτων και εφάρμοσε αυστηρό πρότυπο (βλ. απόφαση BVerwG6C2.22 της 24ης Απριλίου 2020).

Με την απόφαση αυτή, το Ομοσπονδιακό Διοικητικό Δικαστήριο κατέστησε σαφές ότι, προκειμένου να διασφαλιστεί η αποτελεσματική έννομη προστασία (άρθρο 19 παρ. 4 GG), το έννομο συμφέρον για τη διαπίστωση της παρανομίας μπορεί επίσης να επιβεβαιωθεί εάν η προσφυγή αφορά διοικητική πράξη που συνήθως ολοκληρώνεται σε τόσο σύντομο χρονικό διάστημα ώστε, χωρίς την παραδοχή του συμφέροντος για τη συνέχιση της διαδικασίας, δεν θα μπορούσε να επανεξεταστεί τακτικά στην κύρια δίκη ενώπιον του δικαστηρίου.

Ωστόσο, εάν το προσβαλλόμενο μέτρο έχει ολοκληρωθεί βραχυπρόθεσμα, αυτό δεν αποτελεί επαρκή, αλλά μόνο αναγκαία, προϋπόθεση για την παραδοχή συμφέροντος στη συνέχιση της διαδικασίας κατά την έννοια αυτής της περαιτέρω ομάδας περιπτώσεων.

Επιπλέον, είναι απαραίτητο η διοικητική πράξη να έχει οδηγήσει σε περιορισμένη προσβολή των θεμελιωδών δικαιωμάτων, καθώς το άρθρο 19 παράγραφος 4 GG δεν απαιτεί, σύμφωνα με τη νομολογία του Ομοσπονδιακού Συνταγματικού Δικαστηρίου, ότι τα δικαστήρια μπορούν γενικά να εξακολουθούν να καλούνται να λάβουν πληροφορίες σχετικά με τη νομική κατάσταση, εάν δεν μπορεί να γίνει τίποτε άλλο με αυτές. Αυτό χρησιμεύει επίσης για την αποσυμφόρηση των δικαστηρίων, τα οποία μπορούν έτσι να παρέχουν ταχύτερα και αποτελεσματικότερα έννομη προστασία σε όλους όσοι ζητούν έννομη προστασία. Ακόμα και στο πλαίσιο αυτού του αυστηρού προτύπου, οι προϋποθέσεις για μια περιορισμένη επέμβαση στα θεμελιώδη δικαιώματα πληρούνται κατά την εφαρμογή του απαιτούμενου αντικειμενικού προτύπου λόγω των ιδιαιτεροτήτων της μεμονωμένης περίπτωσης.

Επί πλέον πρέπει να ληφθεί υπόψη ο Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων της Ευρωπαϊκής Ένωσης λόγω των διατάξεων του άρθρου 51 παράγραφος 1, καθώς ο νόμος περί ελεύθερης μετακίνησης/ΕΕ μεταφέρει τη λεγόμενη οδηγία για την ελεύθερη μετακίνησης (επίσης: οδηγία για τους πολίτες της Ένωσης) στο γερμανικό δίκαιο – συνεπώς υπόκειται επίσης στην επιφύλαξη του δικαίου της Ένωσης και πρέπει να ερμηνεύεται σύμφωνα με το δίκαιο της Ένωσης (BeckOKAuslR/Tewocht, 40.Ed.1 .10.2021,FreizügG/EU§1).

Κατά συνέπεια, εξετάζονται περιορισμένες παρεμβάσεις στα ακόλουθα θεμελιώδη δικαιώματα:

α) Ελευθερία της γνώμης από το άρθρο 5 παράγραφος 1 του βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων).

β) την ελευθερία του συνέρχεσθαι σύμφωνα με το άρθρο 8 (σε συνδυασμό με το άρθρο 12 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

γ) Δικαίωμα πληροφοριακής αυτοδιάθεσης σύμφωνα με το άρθρο 2 παράγραφος 1 σε συνδυασμό με το άρθρο 1 παράγραφος 1 του βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 8 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

δ) Δικαίωμα του εκλέγεσθαι στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 39 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

ε) Ελευθερία άσκησης επαγγέλματος σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

στ) Δικαίωμα μη διακριτικής μεταχείρισης λόγω πολιτικών πεποιθήσεων σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) Δικαίωμα στην ελεύθερη κυκλοφορία σύμφωνα με το άρθρο 45 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

Η παρέμβαση στα αντίστοιχα θεμελιώδη δικαιώματα παρατίθεται κατωτέρω:

α) Ελευθερία της έκφρασης σύμφωνα με το άρθρο 5 παράγραφος 1 του βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 11 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων). Χάρτης των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

Το καταγγελλόμενο μέτρο επηρέασε την άσκηση της ελευθερίας έκφρασης του προσφεύγοντος και αποτέλεσε σημαντική παρέμβαση.

Το επίμαχο μέτρο της δίκης στόχευε – στο μέτρο που είναι γνωστό επί του παρόντος – άμεσα στην παρεμπόδιση του ενάγοντος να συμμετάσχει σε συγκέντρωση η οποία, μέχρι τη διάλυσή της, υπόκειτο στην προστασία του άρθρου 8 του βασικού νόμου.

Εκεί, στις 12 Απριλίου 2024 στις 3:15 μ.μ. υπό τον τίτλο |Έναρξη: Γιατί πρέπει να μιλάμε για την Παλαιστίνη; Τα αιτήματα και οι στόχοι μας» μαζί με τον Ισραηλινό ακτιβιστή Yuval Gal και τον Ιρλανδό πολιτικό Richard Boyd Barrett για να συζητήσουν την ιστορική και σημερινή κατάσταση στην Παλαιστίνη. Η συμμετοχή του ενάγοντος είχε ως εκ τούτου ως στόχο τη συμμετοχή στη διαμόρφωση της κοινής γνώμης, στην οποία κλήθηκε να συνεισφέρει την εμπειρογνωμοσύνη του στα προαναφερθέντα θέματα.

β) την ελευθερία του συνέρχεσθαι σύμφωνα με το άρθρο 8 του βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 12 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων)

Επιπλέον, το καταγγελλόμενο μέτρο συνιστά παραβίαση της ελευθερίας του ενάγοντος να συνέρχεται, η οποία κατοχυρώνεται στο άρθρο 8 του βασικού νόμου και στο άρθρο 12 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων. Το μέτρο αποσκοπούσε -σύμφωνα με τις σημερινές γνώσεις- άμεσα στο να καταστήσει αδύνατη τη συμμετοχή του προσφεύγοντος σε συνέλευση, η οποία μέχρι τη διάλυσή της υπόκειτο στην προστασία του άρθρου 8 του βασικού νόμου. Πρέπει να ληφθεί υπόψη ότι η συνέλευση δεν είχε ακόμη διαλυθεί/απαγορευθεί κατά τον χρόνο έκδοσης της απόφασης του εναγομένου. Επιπλέον, η διάλυση που δρομολογήθηκε από την αστυνομία του Βερολίνου δεν είχε καμία σχέση με τον προσφεύγοντα. [Βλ. (1) σε συνδυασμό με το άρθρο 1 παράγραφος 1 του βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 8 του Χάρτη των θεμελιωδών δικαιωμάτων)]

γ) Επιπλέον, η ειδοποίηση αναζήτησης συνιστά σημαντική παρέμβαση στο δικαίωμα του προσφεύγοντος στην πληροφοριακή αυτοδιάθεση, το οποίο περιλαμβάνει το δικαίωμα του ατόμου να αποφασίζει κατ’ αρχήν για την αποκάλυψη και τη χρήση προσωπικών δεδομένων (βλ. BVerfG, απόφαση της 15ης Δεκεμβρίου 1983, -1BvR209/83 κ.ά., Περαιτέρω παρατηρήσεις προτίθενται να γίνουν μετά την επιθεώρηση των αρχείων, καθώς δεν είναι ακόμη σαφές ποια από τα δεδομένα του προσφεύγοντος έχουν αποθηκευτεί και υποστεί επεξεργασία από την εναγόμενη αρχή.

δ) Δικαίωμα του εκλέγεσθαι στις εκλογές για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο σύμφωνα με το άρθρο 39 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων

Επιπλέον, η κινητοποίηση των αρχών για την άρνηση εισόδου στον ενάγοντα παραβιάζει το παθητικό δικαίωμα του προσφεύγοντος στην εκλογική συμμετοχή. Όπως έχει ήδη αναφερθεί, ο προσφεύγων είναι υποψήφιος για το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο και, ως εκ τούτου, ασκεί το δικαίωμά του βάσει του άρθρου 39 του Χάρτη Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Το δικαίωμα αυτό προστατεύει επίσης το δικαίωμα να διεξάγει κατάλληλη προεκλογική εκστρατεία και, στο πλαίσιο αυτό, να πραγματοποιεί εκδηλώσεις και εμφανίσεις σε άλλα κράτη-μέλη της ΕΕ.

ε) Ελευθερία άσκησης επαγγέλματος σύμφωνα με το άρθρο 15 παράγραφος 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. (2) του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Συν, ελευθερία άσκησης επαγγέλματος βάσει του άρθρου 15 παράγραφος 2 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

στ) Δικαίωμα μη διάκρισης λόγω πολιτικών πεποιθήσεων σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων.

ζ) Δικαίωμα μη διάκρισης λόγω πολιτικών πεποιθήσεων σύμφωνα με το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων. Το άρθρο 21 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ορίζει, υπό την έννοια της συνολικής απαγόρευσης των διακρίσεων, ότι απαγορεύονται οι διακρίσεις λόγω πολιτικών ή άλλων απόψεων. Στην προκειμένη περίπτωση, η παρούσα πλευρά υποθέτει ότι το εν λόγω μέτρο του εναγόμενου στρέφεται κατά της θέσης του προσφεύγοντος για την Παλαιστίνη, γεγονός που συνιστά διάκριση λόγω των πολιτικών απόψεων του προσφεύγοντος, με αποτέλεσμα περαιτέρω παρατηρήσεις να μπορούν να γίνουν μόνο μετά την παραλαβή των φακέλων.

ζ) Δικαίωμα ελεύθερης κυκλοφορίας σύμφωνα με το άρθρο 1 του Συντάγματος. 45(1) του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων Άρθρ. 45 παράγραφος 1 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων ορίζει ότι οι πολίτες της Ένωσης έχουν το δικαίωμα να κυκλοφορούν και να διαμένουν ελεύθερα στην επικράτεια των κρατών-μελών.

Αυτό το δικαίωμα του ενάγοντος έχει επίσης παραβιαστεί ουσιωδώς από την προσβαλλόμενη πράξη.

Περαιτέρω υποβολές

Επισημαίνεται ότι πρόκειται να υποβληθούν περαιτέρω παρατηρήσεις σχετικά με το συμφέρον να διαπιστωθεί ότι οι φάκελοι έχουν ελεγχθεί.

Γ. Αξίες

Η αγωγή είναι επίσης βάσιμη, καθώς η ειδοποίηση του ενάγοντος για άρνηση εισόδου από τις 10 έως τις 14 Απριλίου 2024 εκδόθηκε σύμφωνα με το άρθρο 30(5) του νόμου περί ομοσπονδιακής αστυνομίας σε συνδυασμό με το άρθρο 30(5) του νόμου περί ομοσπονδιακής αστυνομίας BPolG σε συνδυασμό με το άρθρο 6 παράγραφος 1 σημείο 2 του νόμου περί ελεύθερης κυκλοφορίας/ΕΕ.

Το άρθρο 30 παράγραφος 5 του BPolG ορίζει ότι η Ομοσπονδιακή Αστυνομία μπορεί να χρησιμοποιήσει δεδομένα προσωπικού χαρακτήρα από τις αυτοματοποιημένες διαδικασίες που αναφέρονται στην παράγραφο 1 στη βάση δεδομένων αναζήτησης του αστυνομικού συστήματος πληροφοριών με σκοπό την άρνηση εισόδου, την κράτηση. Οι αρχές μπορούν να εισάγουν τα δεδομένα με σκοπό τον προσδιορισμό της διαμονής ή τον έλεγχο του προσώπου, εάν είναι εξουσιοδοτημένες βάσει των διατάξεων του παρόντος νόμου να εκτελέσουν οι ίδιες το μέτρο που προβλέπεται από την καταχώριση ή να επιτρέψουν τη διεξαγωγή του από αρχή που είναι εξουσιοδοτημένη να ανακτήσει τα δεδομένα σε αυτοματοποιημένη διαδικασία.

Ο FreizügG/EU ορίζει ότι η είσοδος μπορεί επίσης να απορριφθεί για τους λόγους που αναφέρονται στην πρόταση 1 της διάταξης, όταν αναφέρονται οι λόγοι της δημόσιας τάξης, της δημόσιας ασφάλειας ή της δημόσιας υγείας. Από την παρούσα άποψη, δεν προκύπτει από καμία πιθανή άποψη ότι η είσοδος του προσφεύγοντος θα μπορούσε να οδηγήσει σε απειλή για τη δημόσια τάξη, τη δημόσια ασφάλεια ή τη δημόσια υγεία.

Κατά συνέπεια, δεν υφίστανται οι νομικές προϋποθέσεις για το επίμαχο μέτρο στο πλαίσιο της διαδικασίας. Επισημαίνεται ότι η λεπτομερής αιτιολόγηση της προσφυγής δεν είναι ακόμη δυνατή λόγω της απαγόρευσης πρόσβασης στο φάκελο. Αυτό συνιστά παραβίαση των εγγυήσεων προσφυγής κατά το άρθρο 19 παράγραφος 4 του γερμανικού βασικού νόμου (σε συνδυασμό με το άρθρο 19 παράγραφος 4 του γερμανικού Συντάγματος). GG (σε συνδυασμό με το άρθρο 47 του Χάρτη των Θεμελιωδών Δικαιωμάτων) του προσφεύγοντος, καθώς δεν είναι δυνατή η αποτελεσματική νομική άμυνα κατά του μέτρου αυτού χωρίς τη γνώση του συγκεκριμένου ιστορικού και της αιτιολόγησης των μέτρων.

Δ. Παραπομπή στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ)

Εν κατακλείδι, επισημαίνεται ότι σκοπεύουμε να υποβάλουμε αίτηση παραπομπής στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο (ΔΕΚ) σύμφωνα με το άρθρο 267 της Συνθήκης για τη λειτουργία της Ευρωπαϊκής Ένωσης (ΣΛΕΕ), σύμφωνα με το οποίο η διατύπωση του συγκεκριμένου ερωτήματος προς παραπομπή μπορεί να γίνει μόνο μετά την επιθεώρηση του φακέλου.

Με εκτίμηση

A. Górski

Δικηγόρος

Δείτε εδώ τη μήνυση στα γερμανικά