Βία εις την νιοστή

Σκόπευα να ασχοληθώ με το μεγάλο κατά τη γνώμη μου πρόβλημα που ακούει στο όνομα ελληνική γλώσσα και Μ.Μ.Ε, αλλά οι τελευταίες καταγγελίες για τη βία και την κακοποίηση στο καλλιτεχνικό και αθλητικό χώρο, άλλαξαν τα σχέδια μου χωρίς να βγάζουν ωστόσο από το κάδρο τα Μ.Μ.Ε και ειδικότερα την τηλεόραση.

Αρχικά, μου προκαλεί μεγάλη εντύπωση (αλγεινή) το γεγονός ότι μικρά παιδιά συμμετέχουν σε διαγωνισμούς μαγειρικής ή και μουσικής για να δείξουν το ταλέντο τους και τις ικανότητες τους. Αλήθεια γονείς και κηδεμόνες που συναίνεσαν σε αυτήν τη συμμετοχή διερωτήθηκαν ποτέ αν αυτά τα παιδιά μπορούν τώρα ή στο μέλλον να διαχειριστούν τη δημοσιότητα που αναπόφευκτα θα αποκτήσουν; Ασχολήθηκαν παιδοψυχολόγοι με τους συμμετέχοντες πριν το διαγωνισμό; Η έκθεση στον τηλεοπτικό φακό ελλοχεύει κινδύνους ψυχικής διαταραχής για τους ανήλικους πρωταγωνιστές και δε θα πρέπει να επιτρέπεται τόσο εύκολα.

Μια ακόμη παρατήρηση η οποία συνιστά μια διαχρονική μορφή βίας αποτελεί  ο τρόπος προβολής των δελτίων ειδήσεων. Σε ώρες κατά τις οποίες πολλά παιδιά παρακολουθούν ειδήσεις, ύστερα από παρότρυνση των γονιών τους για να «πολιτικοποιούνται σιγά-σιγά», είναι  δυστυχώς σύνηθες τα γεγονότα που αναφέρονται σε δολοφονίες, βιασμούς, κακοποίηση να συνοδεύονται απαραίτητα από τα σχετικά βίντεο. Αυτές οι εικόνες δεν είναι άραγε άσκηση βίας προς τα μικρά παιδιά; Κάποιες φορές μάλιστα ορισμένα ρεπορτάζ μου θυμίζουν μεταμεσονύκτιες εκπομπές με σήμανση «18 και άνω».

Δε θα μπορούσα, φυσικά, να μη θίξω και μια τελευταία τηλεοπτική μόδα η οποία επίσης συνιστά μια μορφή εθιστικής βίας ( δεν ξέρω πώς αλλιώς να την χαρακτηρίσω). Και δεν αναφέρομαι παρά στην πληθώρα διαφημίσεων στοιχηματικών εταιριών οι οποίες σε καλούν να συμμετέχεις στην… όμορφη παρέα τους βάζοντας λίγα και κερδίζοντας πολλά! Θεωρώ (και θα το γράψω όπως το σκέφτομαι) ότι οι συγκεκριμένες διαφημίσεις παραπέμπουν σε καλέσματα εμπόρων-διακινητών ουσιών και σε οδηγούν στην κινούμενη άμμο του εφήμερου κέρδους.

Μαθαίνουμε, λοιπόν, στη νεολαία μας ότι τα αγαθά δεν κατακτιούνται με κόπο( βλέπε reality), ότι η βία είναι πλέον κάτι για το οποίο δε χρειάζεται να ανησυχούμε ιδιαιτέρως, αφού καθημερινά μπαίνει στο σπίτι μας ( βλέπε δελτίο ειδήσεων) και βέβαια της διδάσκουμε το δρόμο για το εύκολο και άκοπο κέρδος εθίζοντάς την στο στοιχηματικό βούρκο. Και αναρωτιέμαι: υπάρχει κάπου το Ε.Σ.Ρ (Εθνικό Συμβούλιο Ραδιοτηλεόρασης) για να επιβάλει κυρώσεις ή όλα τα παραπάνω θεωρούνται σύννομα;

Αχιλλέας  Παπαναστασίου*

*Ο Αχιλλέας Παπαναστασίου είναι φιλόλογος και μέλος του διδακτικού προσωπικού στο ΚΔΑΠ ΜΑΘΗΣΗ.