Trikala Day Καθημερινή Ηλεκτρονική Εφημερίδα των Τρικάλων
Συγκλονισμένη είναι η κοινωνία του Βόλου από τον τραγικό θάνατο του γνωστού επιχειρηματία, Δημήτρη Αντωνόπουλο, ο οποίος έχασε τη ζωή του πέφτοντας από ύφος 18 μέτρων, την ώρα που επέβλεπε τεχνικές εργασίες σε έργο.
Σύμφωνα με το gegonota.news, την Παρασκευή (25/8) επιθεωρούσε έργο στα Οινόφυτα Βοιωτίας, όταν γλίστρησε από τη σκεπή και έπεσε στο κενό από ύψος 18 μέτρων. Αμέσως ειδοποιήθηκε ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, δυστυχώς όμως ήταν ήδη αργά.
Ο Δημήτρης Αντωνόπουλος ήταν μαζί με τον αδερφό του, Κωνσταντίνο, ιδιοκτήτης κατασκευαστικής εταιρείας που δραστηριοποιείται κυρίως στον χώρο των προκατασκευασμένων οικιών, ενώ επίσης κατασκευάζει κιόσκια, σκέπαστρα, πέργκολες, κάγκελα, περιφράξεις κ.α..
Η είδηση για τον αδόκητο χαμό του βύθισε σε βαρύ πένθος τη μητέρα και τον αδερφό του, που αδυνατούν να πιστέψουν το κακό που «χτύπησε» την οικογένειά τους. Η κηδεία του θα γίνει σήμερα στις 12.30 το μεσημέρι στον Ιερό Ναό Αγίου Λαζάρου του Κοιμητηρίου Βόλου.
Ραγίζουν καρδιές τα μηνύματα στα social media
Συγκλονισμένοι είναι συγγενείς και φίλοι του άτυχου 50χρονου στον Βόλο, που εκφράζουν με μηνύματα στα social media τη βαθιά λύπη και συγκίνησή τους για τον ξαφνικό χαμό του.
– «Πόσο κρίμα κ άδικο δεν υπάρχουν λόγια κουράγιο και δύναμη στη μαμά του και τον αδελφό του»
– «Α ρε Μητσάκο Μας την έκανες νωρίς καλό ταξίδι φιλαράκι μου»
– «Καλό παράδεισο να έχεις Μητσαρα νωρίς ρε φίλε σε φάγανε…εσύ ύψος δεν ήθελες…»
– «Έχω πάθει σοκ από την ώρα που το είδα. Γιατί; Πως; έτσι ξαφνικά; Τι να πω πολύ λυπάμαι αλήθεια. Ήταν ένα πάρα πολύ καλό παιδί. Καλό παράδεισο να έχει η ψυχούλα του!!!»
– «Έφυγες, έτσι χωρίς να προλάβουμε να σου πούμε: “Αντίο φίλε”. Έφυγες, χωρίς να προλάβουμε να σου πούμε ότι μας έλειψε το χαμόγελό σου, το χιούμορ σου, η ανθρωπιά σου, η δοτικότητά σου, η παρέα σου.
– «Απίστευτος ο θάνατος μοιάζει. Όταν το έμαθα, μου φάνηκε σαν φάρσα. Μια φάρσα που μόνον εσύ ήσουν ικανός να κάνεις. Αστεία πράγματα, δικά σου τεχνάσματα. Ούτε να δακρύσουμε δεν είμαστε σε θέση, αφού καλέ μας φίλε δεν πιστεύαμε ότι έφυγες. Πώς να δακρύσουμε, πώς να θρηνήσουμε, πώς να αναπολήσουμε, πώς να νοσταλγήσουμε;»
– «Έφυγες Δημήτρη, σαν ένας έφηβος που δεν γέρασε ποτέ, που απότομα και απρόβλεπτα αποφάσισε να αναπαυτεί. Νοερό ταξίδι, βουτιά στο παρελθόν αποτολμούμε. Τι να πούμε;»
– «Αντίο φίλε…Δεν πέθανες, απλά έφυγες, η αγάπη, η μνήμη δεν πεθαίνει!».
